assembler�86� 7

174

6. Makrojęzyk asemblera MASM

Przykład

• Wywołanie makroinstrukcji

IRPC X, 1234 DB X ENDM

powoduje wygenerowanie w programie źródłowym dyrektyw

DB 1 DB 2 DB 3 DB 4

6.2. Makroinstrukcja definiowana

Ta makroinstrukcja umożliwia zdefiniowanie nowej instrukcji, której stosowanie w programie źródłowym powoduje generowanie ciągu rozkazów maszynowych, dyrektyw, komentarzy itp. (ogólnie wiersza programu). Składnia definicji jest następująca

nazwa    MACRO [listaparametrówfornialnych]

; treść makroinstrukcji:

; rozkazy, dyrektywy, komentarze itp.

ENDM

przy czym:

-    nazwa spełnia ogólne wymagania asemblera dotyczące nazw symbolicznych; w programie będzie służyć do wywoływania makroinstrukcji,

-    lista parametrów formalnych jeżeli występuje, to określa argumenty używane w definicji makroinstrukcji, które w czasie wywołania mogą być zmieniane.

Definicja makroinstrukcji w programie źródłowym nie powoduje w procesie asemblacji wygenerowania żadnego kodu wynikowego. Asembler zapamiętuje jedynie, jaką sekwencję rozkazów i dyrektyw należy wprowadzić do programu źródłowego po napotkaniu wywołania makroinstrukcji. Składnia wywołania jest następująca

nazwa [listaparametrówaktualnych]

lista ^parametrówaktualnych zawiera argumenty podstawione w rozwinięciu makroinstrukcji w programie źródłowym za argumenty z listyjparamelrów Jonnalnych.

Liczba argumentów w liście jest ograniczona jedynie długością wiersza programu. Liczba argumentów w obu listach musi być jednakowa. Gdy nie jest spełniony ostatni warunek, w rozwinięciu makroinstrukcji pomija się nadliczbowe argumenty lub też zamiast brakujących przyjmuje się argumenty puste.

Przykłady

• Definicja makroinstrukcji bez parametrów formalnych, pozwalająca symulować rozkaz przesłania zawartości wszystkich rejestrów do stosu

6.2. Makroinstrukcja definiowana

powered by

Mi siół⁵

PUSHALL MACRO

PUSH BP MOV BP,SP

IRP REJESTR, < AX,BX,CX,DX,SI,DI,DS,ES> PUSH REJESTR ENDM PUSHF

ENDM    ^

Wywołanie makroinstrukcji PUSHALL powoduje wygenerowanie przez asembler w miejscu wywołania następującej sekwencji rozkazów

PUSH BP

MOV BP, SP PUSH AX PUSH BX PUSH CX PUSH DX PUSH SI PUSH DI PUSH DS PUSH ES

PUSH    «

•    Analogicznie można zdefiniować makroinstrukcję realizującą odwrotną funkcję

POPALL MACRO

POPF

IRP REJESTR, < ES,DS,DI,SI,DX,CX,BX,AX >

POP REJESTR ENDM MOV SP, BP POP BP

ENDM    ♦

Należy pamiętać o ustawieniu poszczególnych rejestrów we właściwej kolejności.

•    Definicja makroinstrukcji z parametrami formalnymi, pozwalającej przepisać tablicę bajtów o dowolnej długości w pamięci operacyjnej

DANE SEGMENT

• • • •

PREPISZ TAB MACRO ZRODLO,PRZEZNACZENIE,DLUGOSC

PUSH ES MOV AX,DS MOV ES,AX; ES = DS ASSUME ES:DANE