assembler�86� 8

176 6. Makrojęzyk asemblera MA SM

MOV SI,OFFSET ZRODLO

MOV DI,OFFSET PRZEZNACZENIE

MOV CX,DLUGOSC

REP MOVS ES:PRZEZNACZENIE,ZRODLO ASSUME ESiNOTHING POP ES ENDM

Przykładowe wywołanie makroinstrukcji

PRZEPISZ TAB TABLICA 1, TABLICA 2,100    _Ą

spowoduje wygenerowanie sekwencji rozkazów i dyrektyw określonej definicją makroinstrukcji, przy czym parametr formalny ZRODLO zostanie zastąpiony parametrem aktualnym TABLICA l, a parametr PRZEZNACZENIE - parametrem TABLICA 2. Sto elementów tablicy będzie przepisanych.

63.    Dyrektywy i operatory dodatkowe

Z makroinstrukcjami są związane pewne dodatkowe dyrektywy' oraz operatory ułatwiające korzystanie z makrojęzyka.

Dyrektywa PlIRGE

Dyrektywa PURGE kasuje definicję makroinstrukcji. Nazwa skasowanej makroinstrukcji może być wykorzystana do innych celów. Składnia dyrektywy ma postać

PURGE nazwa ł [, nazwa_2, ...J

przy czym nazwa _x oznacza nazwę kasowanej makroinstrukcji.    ,)

Przykład

DWA    MACRO REJESTR

DEC REJESTR DEC REJESTR ENDM

• • •

PURGE DWA

• • •

DWA DB 2    ♦

Dyrektywa EXITM    Z r- V S ]<| MW W

Dyrektywa EXITM pozwala wcześniej zakończyć (przerwać) rozwinięcie makroinstrukcji. Dyrektywa ta nie może być stosowana wewnątrz konstrukcji IF-ELSE-ENDIF oraz wewnątrz makroinstrukcji zawartej w innej makroinstrukcji.

powered by

6.3. Dyrektywy i operatory dodatkowe

Mi si/pl

Przykład

MAKRO    MACRO TEKST A, TEKST B

IFDIF < TEKST_A >, < TEKST B>

EX1TM

ENDIF

; rozwinięcie makroinstrukcji ; gdy oba łańcuchy są równe

ENDM    ▲

Dyrektywa LOCAL

Dyrektywa LOCAL może występować jedynie wewnątrz definicji makroinstrukcji, w wierszu programu bezpośrednio po słowie kluczowym MACRO. Składnia dyrektywy jest następująca

LOCAL nazwa ł [, nazwa_2,...]

przy czym nazwa x to nazwa symboliczna, która mimo wielokrotnego wywoływania makroinstrukcji nie będzie przedefiniowana. Asembler przy pierwszym rozwinięciu makroinstrukcji zastąpi nazwę zadeklarowaną dyrektywą LOCAL napisem ??0000, przy drugim napisem ??0001 itd. aż do ??FFFF. Etykiety występujące w makroinstrukcji muszą zawsze być typu LOCAL.

Przykład

Definicja makroinstrukcji

A B    MACRO A,B

LOCAL KONIEC CMP A,B

JE KONIEC ;    są równe, nic nie rób !

DEC A ;    nic są równe

INC B

KONIEC

ENDM

Wywołanie tak zdefiniowanej makroinstrukcji ma postać

A B AX,BX A B ZMIENNA,SI

Rozwinięcie obu kolejnych wywołań jest następujące

CMP AX,BX JE ??0000 DEC AX INC BX

??0CXX):

CMP ZMIENNA,SI JE ??0001