Astrofotografia (62)

50 Astrofotografia jest moc promieniowania (w dżulach na sekundę - J/s) można obliczyć z następującego wzoru:

t = (c*)/(A J),

gdzie:

c - liczba przesłony obiektywu (światłosiła teleskopu),

A - czułość filmu w ASA,

J - moc promieniowania podana w tabeli 2.

Rozmiary obiektu na negatywie w milimetrach wyznaczamy ze wzoru:

^R=fob' "/3440,

gdzie:

f_l)h - ogniskowa obiektywu w mm,

u - kątowe rozmiary obiektu na niebie w minutach kątowych (1*).

Średnica tarczy Księżyca w pełni przy użyciu obiektywu o ogniskowej 58 mm wyniesie na kliszy niespełna 0,5 mm!*

Dziś można kupić wiele filmów nadających się do astrofotografii. Polecam filmy następujących firm: Fuji, Kodak. Scotch. Dostępne filmy mają czułości 25-3200 ASA. Z czułością błony związana jest jej zdolność rozdzielcza; im wyższa czułość - tym większe ziarno i tym mniejsza zdolność rozdzielcza błony. Należy także pamiętać, że wszystkie prezentowane przez producentów parametry błony fotograficznej odpowiadają czasom ekspozycji 1/10 000-30 s. Tak więc przy dłuższych ekspozycjach (a takie na ogól stosuje się w astrofotografii) błona fotograficzna może wykazywać np. inną kolorystykę (stopień nasycenia barw). Tabela 3- zawiera informacje o czułościach i zdolnościach rozdzielczych filmów negatywowych oraz pozytywowych (slajdy).

* Opracowano na podstawie: Gunter Dietmar Roth (red.): Compendium of Practical Astronomy, tom 3: Stars and Stellar Systems, Springer-Verlag, Berlin-Heidelberg-Nowy Jork 1994.