6-54 S - • ..... la 6.55 s>.vjgcM lo 6.56 * - t natanai ......
ci^knć. Żeby przedmiot mógł być oglądany, musi znajdować się w pobliżu oglądającego. Można powMiłneć. ie to właśnie harmonizowanie linii wzroku prawdopodobnie odpowiada za efekt, który Kuleszów zauważył podczas konstruowania za pomocą montażu fałszywej przestrzeni. Pozbawiony wyrazu aktor zdaje się patrzeć na to. co akurat prezentowane jest w następnym ujęciu, a widownia przyjmuje, ie aktor zareagował adekwatnie.
W ramach systemu 180* zarówno harmonizowanie linii wzroku, jak i stały kierunek ekranowy' mogą stabilizować przestrzeń. Zauważmy, że widoczne na ujęciu 3 spojrzenie Effie w prawo, poza kadr. wyznacza pozycję zajmowaną przez Spadea. mimo że nie ma go wtedy na ekranie. I chociaż później, po cięciu prowadzącym do ujęcia 4. Spade nie patrzy w górę. kamera niezmiennie zajmuje pozycję po tej samej stronie osi akcji (faktycznie jej ustawienie jest identyczne jak to w ujęciu Ib). Wiemy, że Effie jest poza ekranem, po lewej stronie. Rozkład przestrzeni tej sceny jest zatem całkowicie logiczny i spójny, a spójność zapewnia przestrzeganie reguł systemu 180*. Dzięki frazie plan/kontrplan oraz harmonizacji linii wzroku, mamy świadomość umiejscowienia ponad, nawet jeśli nie pojawiają się w cym samym ujęciu.
Przestrzenna spójność jest potwierdzona w ujęciu 5. w którym mamy do czynienia z cym samym ustawieniem kamery, co w ujęciu 2. Kiedy do akcji wkracza kolejna ponad. Bripd O Słiaughnew. znów mamy widok na biuro (ujęcie 5a. 6.59 Spade wstaje, by powitać gnicia, a kamera dosrotowujc