42 Rozdział 4 II A
TABELA 4-1. Porównanie różnych rodzajów mięśni
Tj^p mięśnia |
Rola Ca2+ |
Źródło Ca2 ' |
Mechanizm mobilizacji Ca24 |
Regulacja siły skurczu |
Szkieletowy |
rozpoczyna |
we wnątrzko morko- |
depolaryzacja |
sumowanie, rekru- |
mechanizm skurczu, wiążąc się z troponiną |
we z SR; ilość Ca2+ wystarcza na aktywację wszystkich białek mięśnia |
kanalików T |
tacja, obciążenie wstępne | |
Sercowy |
rozpoczyna |
wewnątrzkomórko- |
uwolnienie Ca2+ |
zmiana kurczliwoś- |
mechanizm skurczu, wiążąc się z troponiną |
we z SR; zew-nątrzkomórkowy, wchodzący do komórki przez kanał Ca2" (typ L) receptora DHP |
przez jony Ca2+ |
ci i obciążenia wstępnego; zmiana kurczliwości wpływa na szybkość skurczu | |
Gładki |
aktywuje kał- |
wewnątrzkomórko- |
IP3 zwiększa |
rekrutacja, sumo- |
modulinę, |
we z SR; zew- |
uwalnianie Ca2+, |
wanie, zmiana | |
pobudzającą |
nątrzkomórkowy, |
kinaza białko- |
obciążenia | |
MLCK |
wchodzący do komórki przez kanały Ca2+ zależne od potencjału lub receptora |
wa zwiększa wychwyt Ca2" przez SR |
wstępnego i kurczliwości; tworzenie „zasuwek” zmniejsza szybkość skurczu |
DHP - dihydropirydyna; IP;j - trifosforan inozytolu; MLCK - kinaza lekkich łańcuchów miozyny; SR - siateczka sarkoplazmatyczna.
3. Filamenty. Miofibryle zawierają grube i cienkie filamenty zbudowane z białek kurczliwych.
a. Grube filamenty (grube nici), składające się z około 300 cząsteczek miozyny, mają 11 nm średnicy i 1,6 firn długości.
(1) Część cząsteczek miozyny tworzących mostki wychodzące z fiłamentów grubych są elementem mięśnia odpowiedzialnym za jego siłę.
(2) Centrum filamentu grubego zawiera dwa ważne białka, miomezynę oraz ki-nazę fosfokreatynową.
b. Filamenty cienkie zawierające białka: aktynę, tropomiozynę oraz troponi-nę, mają około 5 nm średnicy oraz 1 |im długości.
c. Organizacja fiłamentów. Filamenty grube i cienkie zachodzą na siebie. Układ fiłamentów jest utrzymywany przez białka: miomezynę oraz titinę [zwaną także konektyną - przyp. tłum.].
(1) Miomezyna wchodzi w skład filamentu grubego.
(2) Titina jest przyczepiona z jednej strony do linii Z - końca sarkomeru, natomiast drugi koniec łańcucha titiny jest przytwierdzony do miomezyny w centrum sarkomeru.