Capture024

uw«e. łe Włktod lłc«bno<ci na rycinie 2.2 n,c |cs. yUn „    pon«wU linie ł*z*w różne punkty s,Un»mi pn»M>m, K

J/iclim\ nawę piż.-Jżialy na mmc,we poJ|'./ed/ial> t..

lewi tuclubnic. _.......... W pi/cd/iule be.---------

mcm.™ Kiwielm nwaWe p.npadck. pdy nawę pt/ed/iaP. i. mmcp/e a judnoc/cinie całkowita lic/ba przypadków w/rasia Je.l, wX,n,v ten proces do skrajno*,, tak że Mnemy miel. n.cskoneren, przedziały . nieskotarenie wielka liczbę przypadków, dojdziemy do poje głego rozkładu liczebności.

2.11. Wieloboki liczebności skumulowanych

Wykreślanie wicloboku liczebności skumulowanych różni się od wykreślam,! *,_c pod JwótM U7gtędamrPó pierwszc. zamusi Mawiania ki. .. odpowiadających liczebnościom surowym, stawiamy kropki od po w ud aj ącc lic/c nosciom skumulowanym Po drugie. zami.i't m. om .mu kropek nad srodkicu . dego przedziału, stawiamy kropki nad jd^adfką^i^kllnycJ/r.łlił _t I¹. tak dlatego, ze chcemy, aby nasz wykres przedstawiał wzrokowo liczbę pr/>p . ków odpowiadających poszczególnym wartościom. Sporządzając wielobok lic/cb-ności .skumulowanych przedstawionych w tabeli 2.6. kropkę odpowiadającą liczebności skumulowanej 188 postawilibyśmy nad dokładną granicą przedziału, tj. 0.35' liczebności 186 nad 0.335 itd Rycina 2.3 przedstawia rozkład liczebności skuma lowanych dla danych z ostatniej kolumny tabeli 2.6.    ______________

—

/ /

a

Czas reakcji w sekundach

K)c. 2J. Wtdobok bcaebnota ckuntuknsanych dla danych i uheb 26 Czasy reakcji duchowych IW utudcntdw

Liczebności surowe możemy zamienić na procenty, i.ó że wszystkie hczeb-ności dodane do siebie będą w sumie dawać nic liczbę przypadków, lecz liczfcr 100. Następnie możemy sporządzić wykres tych liczeboofci. otrzymując widnbdt procentów skumulowanych, czyli o*m_C. Zalet, tego typu diagramu jot to. że mo-zemy odczytać /. niego bezpośrednio procent wyników niższych od jjkieji konkret ncj wartości.

2.12. Niektóre zasady sporządzania wykresów

1.    W graficznej prezentacji rozkładów liczebności na osi poziomej przedstawia mc wyniki, a na osi pionowej liczebności.

2.    Na wykresie powinna zostać zachowana kolejność od lewej strony do prawej Na osi poziomej niniejsze liczby powinny znajdować się z lewej strony a na osi pionowej u dołu.

3.    Odległość jednostkowa na obu osiach jest dowolna i ma wpływ na postać wykresu. Niektórzy autorzy są zdania, że jednostki powinny być dobrane tak. by stosunek wysokości do długości wynosił w przybliżeniu 3:5. Ma to pewne zalety estetyczne.

4.    Tam gdzie jest to możliwe, oś pionowa powinna być dobrana tak. by punk: zerowy wypadał w miejscu przecięcia się osi. W przypadku niektórych danych może to powodować, że wykres będ/.ie miał bardzo nietypowy wygląd. W takiej sytuacji przyjęło się oznaczać punkt zerowy w miejscu przecięcia się osi i pozostawiać na osi pionowej niewielką przerwę

5 Zarówno oś poziomą, jak i pionową należy odpowiednio nazwać.

6. Każdy wykres powinien mieć tytuł, precyzyjnie określający, co przedstawia.

2.13. Różnice między rozkładami liczebności

Porównanie wielu rozkładów liczebności przedstawionych u postaci tabelarycznej albo graficznej pokazuje, ze występują między nimi różnice. Ważnym zagadnieniem w statystyce jest wskazanie i zdefiniowanie takich cech lub właściwości rozkładów liczebności, które określają, na czym polegają różnice między nimi. Rozkłady liczebności nr/yjełn sie charakteryzować pod względem c/tęrech cęch. Są tendencja centralna, zmienność, skośność i kurto/a (s/pic/astośc). Ccch> te można traktować albo jako cechy samego rozkładu liczebności, albo jako ccch\ zbioru pomiarów, które ten rozkład obejmuje. Obie te możliwości w istocie oznaczają to samo. Rozkład liczebności jest szczególnym rodzajem uporządkowania zbioru pomiarów. Tendencję centralną, zmienność, skośność i kurtozę można omawiać albo bezpośrednio w odniesieniu do zbioru pomiarów, albo w odniesieniu do pomiarów uporządkowanych w postaci rozkładu liczebności

47