4) Oznaczanie katalazy metodą Eulera Josephsona
Szybkość reakcji rozkładu H2O2 przez katalazę zmniejsza się w miarę upływu czasu. Spadek szybkości spowodowany jest nie tylko wyczerpywaniem się substratu, lecz także toksycznym działaniem H2O2 (substratu) na białko enzymowe.
Reakcja ta jest początkowo typową reakcją I-go rzędu. Właściwą miarą aktywności katalitycznej enzymu jest szybkość reakcji w chwili t=0 czyli szybkość początkowa CVZ). proporcjonalna do stężenia dodanego enzymu.
Oznaczenie aktywności katalazy można przeprowadzić trzema metodami: manometryczną, spektrofotometryczną i miareczkową. Ta ostatnia metoda jest prosta i wygodna - polega na oznaczaniu ubytku substratu przez miareczkowanie manganometryczne próbek pobieranych z mieszaniny inkubacyjnej (zbuforowany roztwór substratu + roztwór enzymu). Miareczkowanie H2O2 nadmanganianem przebiega wg równania:
5 H202 + 2 Mn04‘ + 6H+ 5 02 + 2 Mn2+ + 8 H20
Na tej podstawie można wyliczyć, że 1 cm3 0,02 M KMn04 utlenia 50 pmoli H2O2.
Zasada metody: katalaza rozkłada nadtlenek wodoru na wodę i tlen. Ilość nie-rozłożonego H2O,
oznacza się manganometrycznie w próbkach z czynnym i nieczynnym enzymem. Z różnicy wylicza się ilość rozłożonego nadtlenku wodoru.
2 H202 -► 2 H20 + 02
5 H202 + 2 KMn04 + 4 H2S04 -+ 5 02 + 2 KHS04 + 2 MnS04 + 8 H20 Materiał: kapusta lub chrzan
Postępowanie: 30 g świeżego materiału rozdrobnić w mikserze z 200 cmJ wody z dodatkiem 5 g CaCC>3, przesączyć i brać do analizy 10 cm . Do 4 kolbek stożkowych na 300 cm odmierzyć po
10 cm3 0,05 M H2O2 + 40 cm H2O zbuforowanego do pH 6,8. Następnie co 30 sekund do kolejnych kolb dodawać po 2 cmJ wyciągu badanego enzymu. Dokładnie po upływie 5, 7, 9 i 12 minut działania enzymu przerwać reakcję dodając do kolejnych kolb po 10 cm3 1 M H2S04. Równocześnie wykonać próbę kontrolną dodając do roztworu H2O2 10 cmJ H2S04, a dopiero na końcu 2 cmJ wyciągu enzymu. We wszystkich próbach odmiareczkować nierozłożony H2O2 0,02 M KMn04.
Opracowanie wyników, obliczyć ilość pmoli H2O2 rozłożonego przez enzym. Wyniki przedstawić rysując krzywą progresji tj zależność ilości rozłożonego substratu (pmole rozłożonego H->02) od czasu. Z wykresu wyznaczyć przez szybkość reakcji dla czasu zerowego
f
4