CCF20081219024

Zadaniem włókien w betonie jest:

-    eliminacja rys skurczowych,

-    zwiększenie wytrzymałości na ściskanie,

-    zwiększenie wytrzymałości na rozciąganie,

-    zmniejszenie nasiąkliwości i wodoprzepuszczalności,

-    zwiększenie odporności na zmiany temperatury,

-    zwiększenie odporności na przemarzanie,

-    zwiększenie odporności na alkalia i korozję,

-    ograniczenie segregacji mineralnych składników betonu.

Włókna są odporne na korozje, środowisko alkaliczne, są chemicznie obojętne i nie ulegają procesom gnilnym. Mieszanki z ich dodatkiem nadają się do wylewania, tłoczenia lub natryskiwania. Stosowanie ich nie wymaga wprowadzenia żadnych zmian w technologii betonu. Zalecana dawka włókien 0.6-1.0 kg na 1 m^J betonu. Dodaje się je prosto do betoniarki. Jednorodność masy uzyskuje się już po 5 minutach mieszania w typowej betoniarce. Włókna nie wpływają na szybkość hydratacji i czas twardnienia. Podczas dodawania włókien, siły występujące w trakcie mieszania powodują rozpad wiązek na miliony niezależnych równomiernie rozłożonych włókien.

Mikrospękania w betonie tworzą się już w pierwszych godzinach jego twardnienia (skurcz plastyczny) a w późniejszym okresie powiększają się (skurcz karbonizacji, skurcz wysychania). W Tab.6.1 przedstawiono rodzaje skurczu, które przyczyniają się do powstania rys. Naprężenia skurczowe przekraczają wytrzymałość na rozciąganie (Rys.6.2).

Tab.6.1: Rodzaje skurczu w świeżej mieszance betonowej

Rodzaj skurczu	Przyczyna	Czas występowania
Osiadanie plastyczne	Wypływ wody zarobowej	10 min - 3 h
Skurcz plastyczny	Wczesne wysychanie	30 min-6 h
Wczesny skurcz termiczny	Gradient temperatury	1 dzień - 2-3 tygodnie
	Wadliwe dylatacje	kilka tygodni - kilkanaście
Długoterminowy skurcz od wysychania		miesięcy

83