CCF20091217151

/

ROZDZIAŁ V TRÓJDŹWIĘKI POBOCZNE

Akordy zbudowane na trzech głównych stopniach gamy: T, D i S, są głównymi, podstawowymi akordami tonacji (§ 7). Wszelkie inne akordy, zbudowane na pozostałych stopniach, nie mają tak samodzielnego znaczenia; są one w pierwszym rzędzie różnymi odmianami trzech głównych akordów, dlatego —• w przeciwieństwie do tych ostatnich — nazywają się pobocznymi.

Do akordów pobocznych należą akordy zbudowane na stopniach: II, III, VI i VII.

§ 30. Trój dźwięk II stopnia

Budując na II stopniu trójdźwięk składający się z dźwięków danej gamy majorowej lub minorowej otrzymamy, w zależności od typu gamy, dwojakiego rodzaju trójdźwięk: w majorze trójdźwięk minorowy, w majorze harmonicznym (moll-dur) trójdźwięk zmniejszony, w minorze harmonicznym (dur-moll) i eolskim również zmniejszony, a w minorze do-ryckim znowu trójdźwięk minorowy:

24/

tr.min. inm.    zmn. min.

Z porównania z trójdźwiękami triady wynika, że trójdźwięk II stopnia jest najbliżej pokrewny subdominancie, z którą ma dwa dźwięki wspólne (z D tylko jeden dźwięk wspólny, z T nie ma dźwięku wspólnego); ponieważ akord ten opiera się na II stopniu gamy i jest najbliżej pokrewny subdominancie, nazywa się S lub °S drugiego stopnia: S_n lub °S_n: