CCF20100111000

•<r. u. oy

tU-\

2.

*4

3.

4

i

4.

;

-a r^bo^''t    ^ ^

(lyocU^fr rć^noU^oUA)

*    ,    ,.    » #. ^Al/., >■, ,..... /wt

“W    * yy

Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią    _r s-u⁴/' ’    ^ ** -

Niedaleko, pod białym słońcem, za zielona gwiazdą. żyli_Staloocy|szczęśliwie, krzątliwie, śmiało, bo niczego się nie bali:łani kwasów rodzinnych^arri; zasad tradycyjnych,j^nr myśli czarnych, ni nocy białycn, materii i antymaterii/ bo mieli maszynę maszyn/umajoną, nakręconą zębatąli ze wszech miar doskonal ą^mieszkali sobie w niej i na niej, i pod nią i nad niąjbo oprócz niej nie mieli niczego -j wpierw atomy uciułali, potem całą zbudowali.Ja jak który nie pasował, to go przerobili - i było dobrzd^ Każdy Stalooki miał swoje gniazdko i kontakcik. i każdy robił swoje, to znaczy - co chciał. |Ani rządzili maszyną ani maszyna nimi.) tylko tak sobie razem pomagali. Jedni byli maszynowcami, inni maszynistami! jeszcze inni maszynalami; i a każdy miał własna maszynistkę./Roboty mieli moc,{raz potrzebna im była noc,|a raz dzień albó zaćmienie słońcą ale rzadko, żeoy się nie sprzykrzyło Przyleciała raz do białego słońca za zielona gwiazdą kometa-kobieta., rodzaju żeńskiego, bardzo okrutnego.|cała atomowa, tędy i owędy^tu głowa, tam ogon w cztery rzędy, strach patrzeć - taka sina, a cyjanowodór - przyczy nami rzeczywiście rozszedł się odór okropny j| przyleciała i zaczyna: Najpierw -powiada - pochłonę was płomieniamija potem się zobaczy.

S. Lem: Wyprawa piąta A, czyli konstrukcja Trurla. W: Tegoż: Cyberiada.

tt ^    jLo tLo'1^    vT< ? 4

->■*    zo r i cło    ^rvrv<.

Orszulo moja wdzięczną gdzieś mi się podz^ają? >-    .    -ty\ , oL/

W którą stronę, w którąś sie krainę uc|ała? a £ ^    H.    _

i    iU/L0. 6 U

Ta mi rzecz barzo niemiła Iżeś mię tako postraszyła;

By była co przykrego przemówiła. Zerwałaby się we mnie każda żyła; Nagle by mię umorzyła I duszę by wypędziła.

s

'*tn \

9. ^Cf⁰'A-//A.

</

Czy ś ty nad wszytki nieba wysoko wniesiona I tam w liczbę aniołków mały ch policzona?^-!

Czyliś do raju wzięta? Czyliś na szczęśliwe Wyspy zaprowadzona? Czy ci przez teskliwe Cliaron jeziora wiezie i napawa zdrojem Niepomnym, że ty nie wiesz nic o płaczu mojęm?

J. Kochanowski: TrenX

3 • A.vO" ckM '•'*'* **V^ ^C<* Ł

1.    Jako oliwka mała pod wysokim ąadgm_

2.    Idzie z ziemie ku górze macierzyńskim śladem,

3.    Jeszcze ani gałązek, ani listków rgdząc,

4.    Sama tylko dopiro szczupłym prątkiem wschodząc:

5.    Tę, jeśli, ostre ciernie lub rodne pokrzywy.

6.    Uprzątając, sadownik podciął ukwapljwy

7.    Mdleje zaraz, a zbywszy siły przyrodzonej

8.    Upada przed nogami matki ulubionej;

9.    Takci się mej najmilszej Orszuli dostało:

10. Przed oczami rodziców swoich, rostąc, njalo

11.    Od ziemie się co wznios wszy, duchem zaraźliwym

12.    Srogiej Śmierci otchnioną rodzicom troskliwym _

13.    U nóg martwa upadła. O zła Persefono,

14.    Mogłażeś tak wiele łzam dać upłynąć płono?

J. Kochanowski: Tren V

\

r v t    ¹

^ &)

9^4,. ,

>

A

(Octt.    orf,

5.    Wesoły jak dziecko,

Jak zbójca krwi chciwy,

Odważnie, zdradziecko,    Jf    L    _

Bój zaczął myśliwy.    ^    -l    ~

A. Mickiewicz: Dziady, cz. I

*7 -|J-

5 i _    /_ _

J _

f