Oznaczanie wytrzymałości gruntu na ścinanie
Wytrzymałość gruntu na ścinanie (x) - opór, jaki stawia grunt naprężeniom ścinającym, po pokonaniu którego następuje poślizg pewnej części ośrodka gruntowego w stosunku do pozostałej.
Zgodnie z teorią Culomba Mohra Tf = cn-tg <f)s +cs gdzie:
(j)s - kąt tarcia wewnętrznego gruntu oznaczony w aparacie skrzynkowym cs - spójność gruntu oznaczona w aparacie skrzynkowym
Przygotowanie próbki
• Skręcić śrubami górną i dolną część skrzynki
• Założyć dolną ząbkowaną płytkę oporową
• Umieścić grunt w skrzynce zagęszczając warstwami
• Założyć górną ząbkowaną płytkę oporową oraz wieczko
• Ustawić skrzynkę na aparacie bezpośredniego ścinania (nosem ramki górnej w kierunku dynamometru)
Wykonanie pojedynczego ścięcia
• Założyć ramkę z wieszakiem na górną powierzchnię próbki
• Dokonać wstępnej konsolidacji próbki poprzez zawieszenie odważników z obciążeniem konsolidującym do czasu osiągnięcia umownej stabilizacji osiadań
• Zdjąć obciążenie konsolidujące
• Przyłożyć właściwe naprężenie normalne; pierwsze ścięcie wykonać przy naprężeniu 25 kPa (naprężenie wywołane ciężarem własnym ramki z wieszakiem)
• Wykręcić i odłożyć śruby łączące dolną i górną część skrzynki
• Za pomocą śrub dystansowych (w narożnikach skrzynki) unieść skrzynkę górną względem dolnej ok. 1 mm
• Zablokować sprzęgło, włączyć silnik aparatu
• Obserwować wskazania czujnika zegarowego dynamometru (R) oraz wzajemne przesunięcie skrzynki górnej i dolnej
• Badanie prowadzić do chwili gdy:
- dwa kolejne odczyty czujnika (w odstępie ok.l min) nie wykażą wzrostu siły ścinającej lub
- wzajemne przemieszczenie skrzynki górnej i dolnej wyniesie 10% długości boku próbki (ok. 6mm)
• Wyłączyć silnik, zdjąć skrzynkę z aparatu, usunąć grunt ze skrzynki
25