-ogniska zachłystowe krwią w miąższu płuc (najczęściej przy złamaniach podstawy czaszki i uszkodzeniach jamy nosowo-gardłowej obraz płuca lamparciego; podobny obraz u osobników reanimowanych; zmiany zacierają się przy gniciu
- zator powietrzny w sercu (rany z uszkodzeniem naczyń żylnych szyi, klatki piersiowej)
- obfite zatory tłuszczowe we wszystkich płatach płuc (pojedyncze zatory u alkoholików, w cukrzycy, we wstrząsie i przedłużającej się agonii)
- obca treść w drogach oddechowych - o przyżyciowości zachłyśnięcia się (a nie o przelaniu pośmiertnym) świadczy jej obecność w oskrzelach poniżej rozwidlenia tchawicy
• wysychanie skóry przypominające otarcia naskórka, najczęściej w obrębie moszny, na skrzydełkach nosa i na czerwieni wargowej
• złamania kości przy nieostrożnym przenoszeniu zwłok
• obrażenia na zwłokach wyłowionych z wody - toczenie zwłok po kamienistym dnie lub wyciąganie za pomocą bosaków uszkodzenia spowodowane przez zwierzęta
• brak odczynu tkankowego brzegów rany
• brak odczynu tkankowego w głębi rany
• w razie wątpliwości wskazane badane histopatologiczne tkanek
Zmiany przyżyciowe a pośmiertne, ocena tzw. zażyciowości Obrażenia schyłkowe
- powstają najczęściej w wyniku upadku i uderzenia o twarde podłoże w momencie utraty przytomności.
- zazwyczaj są to otarcia naskórka i podbiegnięcia, rzadziej rany tłuczone
- występują przeważnie na głowie
- podbiegnięcia krwawe są znacznie słabiej zaznaczone niż w przypadku zmian przyżyciowych, mimo rozległych obrażeń !!!
Przeprowadzanie sekcji wymaga bardzo dużej koncentracji, spokoju i skrupulatności.
Wiele obserwacji można poczynić tylko jeden jedyny raz, a przeoczenie jakiegoś szczegółu może wpłynąć na całość obrazu.
Należy dokonać oględzin wszystkich narządów, nawet jeśli przyczyna śmierci wydaje się być oczywista.