Opór wewnętrzny lampy Qa jest stosunkiem przyrostu napięcia anodowego AUa w woltach do wywołanego nim przyrostu prądu anodowego Ala w amperach przy stałym (niezmiennym) napięciu siatki Us, czyli
a
(8-2)
Opór wewnętrzny wyraża się w £1 lub kQ, wartość jego zależy od rozmiarów i wzajemnego odstępu elektrod lampy. W triodach wartość jego wynosi od kilkuset omów do kilkudziesięciu kiloomów. Wartość oporu wewnętrznego można wyznaczyć z charakterystyk anodowych lampy (rys. 8-9). Np. dla charakterystyki Us = — 2 V i dla Ia = 4 mA przyrost napięcia anodowego A Ua = — 40 V spowoduje zmianę prądu anodowego z 4 mA do 8,7 mA, czyli Ala = 8,7 —4 = 4,7 mA, opór wewnętrzny
Współczynnik amplifikacji (wzmocnienia) Ka wykazuje, jaki jest wpływ zmian napięcia siatki na napięcie anody przy zachowaniu niezmiennego prądu anodowego. Aby obliczyć współczynnik Ka, należy wyznaczyć dla danego punktu pracy lampy stosunek zmiany napięcia anodowego AUn potrzebnej do skompensowania małej zmiany napięcia siatki A17S, aby prąd anodowy Ia pozostał bez zmiany, czyli
(8-3)
Ka = -^j—; przy Ia = const.
Współczynnik wzmocnienia wyraża się w V/V, można go wyznaczyć z charakterystyk anodowych triody. Np. dla punktu pracy lampy A (rys. 8-9) Ua = 120 V, Us = -2 V, la = 7,8 mA. Z punktu A prowadzimy prostą równoległą do osi odciętych i przecięcia w punkcie B z najbliższą sąsiadującą charakterystyką anodową dla napięcia siatkowego Us = — 4 V. Odcinek AB przedstawia wartość AUa = 40 V, AUS = — 2 —(—4) = 2 V, współczynnik wzmocnienia triody
Współczynnik wzmocnienia triod waha się w granicach od 3 do 100 V/V, wartość jego zależy od konstrukcji lampy.
Współczynnik wzmocnienia wyraża bardzo istotną właściwość lampy, która umożliwia wykorzystanie triody jako urządzenia wzmacniającego. Mała zmiana napięcia na siatce, jak podano w ostatnim przykładzie AUS = 2 V, przy tym samym prądzie anodowym wywołuje dwudziestokrotną zmianę napięcia anodowego AUa = 40 V.
Pomiędzy poznanymi trzema parametrami triody (współczynnikiem wzmocnienia Ka, nachyleniem charakterystyki Sa i oporem wewnętrznym triody Qu) zachodzi zależność
istotnie po podstawieniu Sa
Ką Sa o„
A la
(8-4)
AU.
I Qa
AUa
Ala
otrzymamy
AIa . AUa = ĄUa AUs ' AIa AUS
Zależność ta jest znana pod nazwą równania wewnętrznego lampy. Mając dane dwa parametry lampy, z zależności tej można
obliczyć wartość trzeciego.
8.4. Lampy próżniowe o większej liczbie elektrod
Praca triody w urządzeniach radiotechnicznych wykazuje szereg braków, których przyczyną jest:
1) znaczna pojemność między elektrodami lampy (anoda-siatka tworzą swego rodzaju kondensator). Pojemność ta może spowodować w obwodzie lampy niepożądane oscylacje;
2) mały współczynnik wzmocnienia;
3) mały opór wewnętrzny.
Usunięcie tych wad można uzyskać przez wprowadzenie do lampy dodatkowej elektrody pomiędzy anodę a siatkę sterującą. Ta dodatkowa elektroda, zwaną siatką ekranującą, ma za zadanie ekranowanie elektrostatyczne anody od katody i siatki. Siatka ekranująca w normalnych warunkach pracy ma stały potencjał dodatni. Lampa taka nazywa się tetrodą. Wprowadzenie siatki
223