CCI20111111194

albo też bateria ogniw o napięciu 3-4-4,5 V. Zamiast dzwonka stosuje się niekiedy brzęczyk.

Nieraz zachodzi konieczność umieszczenia dodatkowych przycisków umożliwiających podawanie sygnałów z różnych miejsc. Te dodatkowe przyciski przyłącza się do obwodu równolegle.

b. Sygnalizacja przyzewowa z numeratorem — stosuje się w przypadkach, gdy sygnał dzwonkowy może być podawany z różnych miejsc (sal czy pokoi) (rys. 17-6). Po naciśnięciu przycisku w jednym z pokojów dzwoni dzwonek i jednocześnie w numerato-rze opada odpowiednia klapka z numerem pokoju, z którego nadano sygnał, numer ten ukazuje się w okienku numeratora. Przez naciśnięcie kasownika usuwa się numer w okienku.

=xjd=i—7=n

i

-—®>------r 1

<Ź> • ^

Rys. 17-5. Schemat instalacji dzwonkowej

c) Sygnalizacja przyzewowa akustyczno-optyczna. W sygnalizacji tej zamiast numeratora stosuje się lampki umieszczone nad drzwiami lub wejściem do sali albo pokoju, do którego wzywa się obsługę. W pomieszczeniu obsługi umieszcza się brzęczyk i lampkę wywoławczą. Zarówno w pomieszczeniach wzywających jak i obsługi instaluje się dodatkowe przyciski dla wyłączania lampek wywoławczych.

d. Sygnalizacja alarmowa. Szereg obiektów wymaga specjalnych instalacji sygnalizacji alarmowych, np. w kasach bankowych instaluje się sygnalizację alarmową przed włamaniem, w większości zakładów produkcyjnych, w teatrach, szpitalach — sygnalizację alarmową na wypadek pożaru, w niektórych miejscowościach sygnalizację alarmową przed powodzią. Alarmowe urządzenia sygnalizacyjne mają za zadanie w wypadku zagrożenia obiektu chronionego przekazywanie sygnałów Właściwym służbom publicznym — milicji, straży pożarnej.

Rozpatrzmy dla przykładu instalację pożarową. Zależnie od jej przeznaczenia rozróżnia się instalacje pożarowe lokalne, stosowane w obiektach przemysłowych lub innych i publiczne, stosowane na terenie miast.

Sygnalizacja lokalna ma centralkę umieszczoną w miejscu stale dozorowanym; od tej centrali wyprowadza się w budynku szereg obwodów zwanych pętlami. Każdy obwód zawiera szeregowo połączone sygnalizatory — przyciski i czujniki. W wypadku wybuchu pożaru osoba, która go dostrzegła, naciska przycisk, co powoduje powstanie sygnału w centralce. Czujniki natomiast pożarowe sa-

Rys. 17-6. Schemat instalacji przyzewowej z nu-meratorem:

1 — przycisk, 2 — elektromagnes, 3 — kotwiczka, i i 5 — położenia klapki, 6 — kasownik

I V¹]

! AS i__fW_L

1_______

moczynnie wywołują sygnał w centralce. Czujniki zaczynają działać pod wpływem wzrostu temperatury w miejscu ich umieszczenia. Istnieje szereg różnorodnych rozwiązań konstrukcyjnych czujników, np. czujniki topikowe, w których działanie następuje na skutek topienia się przy wzroście temperatury łatwo topliwego lutu, łączącego sprężyny. Po stopieniu się lutu zluzowane sprężyny uruchamiają urządzenia przekazujące sygnał do centralki. Czujniki bimetalowe mają sprężynę bimetalową wyginającą się pod wpływem wzrostu temperatury, co powoduje przekazanie sygnału do centralki. Istnieje szereg innych rozwiązań czujników.

Działanie publicznej sygnalizacji pożarowej jest podobne do lokalnej z tą różnicą, że obwody-pętle obejmują poszczególne dzielnice miasta. W obwodach umieszcza się w czerwonych skrzyn-

389