CIMG0093

wygasać. Oczyszczanie trwa pewien czas, ponieważ przy długim okresie inkubacji zakażenie oportunistyczne potrzebuje czasu na znalezienie do-datkowych ofiar.

Oczywiście zachowania ludzkie mają wpływ na rozwój epidemii Hi szybko zostaną podjęte środki zapobiegawcze, ustanowiona kwarantanna, pierwsze ofiary i osoby, z którymi się kontaktowały, zostaną odizolowane, część osób pozostanie bezpiecznie zamknięta w swoich domach, wtedy współczynnik przenoszenia zostanie znacznie zredukowany. - * Przebieg zdarzeń w epidemii dżumy zilustrowany na przedstawionym przykładzie może być wykorzystywany w badaniach epidemiologicznych. Wykresy te stanowią swoiste odciski palców zostawione przez zbrodniarzy 400 lat temu.

]<pzywe.j dzwonowałej

Pokazaliśmy, że kształt krzywej dzwonowatej opisującej epidemię jest uwarunkowany przez dwa czynniki specyficzne dla choroby. Pierwszym jest okres inkubacji, determinujący czas między dwoma skutecznymi zarażeniami na drodze zakażenia. Im dłuższy okres inkubacji, tym wolmej rozwija się epidemia i tym dłużej trwa. Drugim jest zakaźność choroby pod względem średniej liczby osób, którym została przekazana. Wybuch epidemii jest gwałtowniejsza, gdy zakaźność jest większa.

Znając czynniki wpływające na kształt krzywej dzwonowatej, można napisać równanie opisujące ją i przygotować program komputerowy, przedstawiający model epidemii. Należy wpisać takie dane, jak okres inkubacji, współczynnik transmisji na początku epidemii oraz rozmiar populacji, a program poda przewidywany czas trwania choroby.

Przedstawiliśmy to na przykładzie modelu komputerowego epidemii dwóch różnych chorób w tej samej społeczności: grypy (w której występuje krótki - trzydniowy - okres inkubacji) i hipotetycznej epidemii dżumy (ze znacznie dłuższym okresem inkubacji). W obu przypadkach przyjęto ten sam współczynnik przenoszenia.

liczba przypadków

Komputerowy model przedstawiający znaczące różnice między epidemią dżumy

• grypy

Widać znaczną różnicę między dwoma krzywymi. Grypa narasta, osiągając szczyt i wygasając w ciągu dwóch tygodni, podczas gdy epidemia dżumy rozwija się bardzo wolno i nie ustępuje przez około osiem miesięcy.

Kilkakrotnie sprawdzaliśmy program, wprowadzając różne czasy trwania okresu inkubacji, i zaobserwowaliśmy, że czas trwania epidemii wydłuża się wraz z wydłużeniem tego okresu. Czerpiąc pożytek z wiedzy po czasie, rezultaty są oczywiste.

Zgodnie z zasadami epidemiologii, tak jak podejrzewaliśmy, epidemia dżumy w Newcastle była wynikiem wybuchu choroby zakaźnej przekazywanej w kontakcie bezpośrednim. Ponieważ wybuch ten, podobnie jak inne w Anglii, trwał osiem miesięcy, model komputerowy wykazał, że choroba miała długi okres inkubacji, prawdopodobnie około miesiąca -w przeciwieństwie do szybkiego wybuchu epidemii grypy. Ta informacja będzie użyteczna w następnym rozdziale.

133