I. Działania diagnostyczne:__
a) badanie podmiotowe i przedmiotowe
b) rektoskopia lub fibrosigmoidoskopia (ostrożnie!)
c) podstawowe badania laboratoryjne (grupa krwi, OB, morfologia, elektrolity, proteinogram, uktad krzepnięcia)
d) przeglądowe zdjęcie jamy brzusznej (wlew kontrastowy doodbytniczy jest przeciwwskazany!)
II. Kryteria rozpoznania ciężkiego rzutu: _
Truelove i Witts, 1955 |
Janowitz 1989 | |
Liczba wypróżnień / dobę |
>6 |
>6 |
Tętno / min. |
>90 |
>100 |
Ciepłota ciała (°C) |
>37,8 |
>38,1 |
Hemoglobina (g%) |
<10,5 |
- |
Hematokryt (%) |
- |
<30 |
OB (mm / godz.) |
>30 |
>30 |
Utrata masy ciała (%) |
- |
>10 |
Albuminy (g / i) |
- |
<30 |
Ili. Leczenie:
a) hospitalizacja (najlepiej w Ośrodku Intensywnej Opieki)
b) uzupełnienie niedoborów krwinkowych, białkowych i elektrolitowych drogą dożylną
c) żywienie parenteralne
d) glikokortykoidy dożylnie (hydrokortyzon 75-100 mg co 6 godzin lub metyloprednizolon 60 - 80 mg / dobę w dawkach podzielonych)
e) w przypadkach z dowiedzioną infekcją bakteryjną - antybiotyk(i) o szerokim spektrum działania + metronidazol 3 x 500 mg na dobę dożylnie
IV. Monitorowanie przebiegu choroby (najlepiej przez zespół złożony z internisty i chirurga):
0 tętno i ciepłota ciała
o liczba i rodzaj wypróżnień
° częste badanie podmiotowe i przedmiotowe
° przeglądowe zdjęcia jamy brzusznej (codziennie lub co drugi dzień)
V. Postępowanie w zależności od odpowiedzi na leczenie: ._
A. Poprawa w ciągu 5 - 7 dni (spadek gorączki, zwolnienie tętna, zmniejszenie liczby wypróżnień, poprawa subiektywna) umożliwia:
• stopniowe wprowadzanie żywienia doustnego 0 zmianę drogi podawania glikokortykoidów z dożylnej na doustną (prednizon średnio 1 mg / kg m.c. / dobę)
° podawanie glikokortykoidów doodbytniczo (jeśli pacjent utrzymuje wlewki)
« doustne stosowanie sulfasalazyny w dawce 3 - 4 g / dobę
B. Częściowa odpowiedź na leczenie
8 wydłużenie leczenia dożylnego
8 ew. podanie cyklosporyny w dawce 4 mg / kg m.c. / dobę dożylnie
C. Brak poprawy albo wystąpienie nasilonego krwawienia, pogorszenia stanu ogólnego lub rozdęcia okrężnicy (ponad 6 cm) zmusza do pilnej operacji, która polega na:
8 kolektomii i ileostomii z zachowaniem odbytnicy 8 proktokoiektomii i ileostomii
STANDARD POSTĘPOWANIA DIAGNOSTYCZNEGO S LECZNICZEGO
ZALECANY PRZEZ
POLSKIE TOWARZYSTWO GASTROENTEROLOGil