Gwoździe i wkręty
Gwoździe
Długość gwoździa zależy od drewna i projektu do wykonania. Jeśli drewno jest twarde, należy użyć gwoździ dwa razy dłuższych niż grubość przybijanej deski. Do miękkiego drewna - trzy razy dłuższych niż grubość deski.
Gwoździe stolarskie mają główki okrągłe, w kształcie czubka pocisku. Możne je wbijać tak, aby zagłębiały się i chowały w drewnie.
®
Gwoździe ciesielskie mają lekko podłużne łebki. Wbija się je tak, aby łebek był równo z poziomem drewna, a jego dłuższa oś ułożona była wzdłuż włókien.
O fc =»
Szpilki to bardzo cienkie gwoździe z małymi łebkami, wykorzystywane do lekkich projektów drewnianych.
Wkręty
Wkręca się je do dolnej krawędzi łba, a kopułka wystaje nad drewnem.
to najczęściej używane wkręty do drewna - można je wkręcić tak, że łeb jest równy z powierzchnią.
Wkręty z łbem okrągłym używane są przede wszystkim do mocnych łączeń. Jeśli pod główką umieścimy podkładkę, można także mocować nimi kółka drewnianych zabawek lub inne ruchome części.
Wkręty z łbem soczewkowym zwykle wykonane są z metalu z błyszczącą powłoką. Używa się ich tam, gdzie ważny jest efektowny wygląd.
Wkręty samogwintujące (blachowkręty) służą do łączenia cienkich warstw metalu tam, gdzie nie da się tego zrobić śrubą i nakrętką. Należy nawiercić w metalu otwór nieco mniejszy niż średnica wkrętu, aby wkręt mocno się trzymał.
drewnianym pobijakiem. Jeśli używamy dłuta, aby przycinać drewno do danego kształtu wzdłuż włókien, należy ustawić je w pozycji lekko odchylonej od pionu, używając do cięcia obu rąk. Każdym uderzeniem ścinać cienki płatek drewna. 1 Dobrze umocować kawałek drewna w imadle - trzeba mieć wolne obie ręce.
2 Tnąc wzdłuż włókien należy trzymać dłuto ściętą powierzchnią ostrza do góry. Jedną ręką prowadzić ostrze
w odpowiednim kierunku, drugą naciskać. Pracować od siebie.
3 Jeśli trzeba pracować w poprzek włókien - wbijać dłuto z góry, niemal prostopadle do powierzchni drewna. Trzymać dłuto kciukiem w górnej części
trzonka i naciskać, ostrożnie kierując ostrze w odpowiednią stronę palcem wskazującym drugiej ręki.
Młotek ślusarski ma z jednej strony główki płaską powierzchnię do wbijania, druga strona zwęża się w tępy koniec. Używa się go do lżejszych prac. Młotek stolarski ma nieco cięższą główkę i nacięcie na rąbie służące np. do wyciągania gwoździ z desek. Cięższą wersją młotka stolarskiego jest młotek ciesielski, z jednym dłuższym „pazurem” mogącym także służyć jako przecinak.
Trzymać młotek tak, aby końcówka trzonka wystawała ok. 4 cm poza dłoń.
Kilka razy lekko stuknąć w gwóźdź, aby jego koniec wbił się w drewno, a potem uderzać mocniej, z łokcia, trzymając nadgarstek nieruchomo. Główka młotka musi uderzać gwóźdź prosto z góry - inaczej gwóźdź się zegnie.
Żeby nie kaleczyć drewna wbijając gwóźdź do końca, pod koniec wbijania położyć na główce gwoździa płaski kawałek drewna i przybijać przez niego. Można użyć pobijaka do gwoździ - wybierać taki, którego końcówka jest nieco mniejsza od główki gwoździa. Ustawić końcówkę pobijaka na główce gwoździa i uderzać młotkiem w dobijak.
Wyciąganie gwoździ
Umieścić pod główką młotka stolarskiego mały kawałek drewna — w ten sposób uniknie się kaleczenia