cwiczenie str 1

ĆWICZENIE 13 SPEKTROFOTOMETRIA

Cel: Zapoznanie z zastosowaniem prawa Bouguera-Lamberta-Beera w badaniach biologicznych.

Wprowadzenie:

Wiązka światła monochromatycznego padającego na substancję tylko częściowo przez nią przechodzi. Pozostatała część promieniowania ulega odbiciu, rozproszeniu i absorpcji:

Iq — I_od + I_r + I_p + I, gdzie: Io - natężenie światła padającego,

I₀d - natężenie światła odbitego, I_r - natężenie światła rozproszonego,

I_p - natężenie światła pochłoniętego, / -natężenie światła przechodzącego.

W układzie, gdy promień pada na klarowny roztwór prostopadle, wartości I₀d i /• są niewielkie, stąd główną przyczyną zmiany natężenia promieniowania pozostaje absorpcja. Absorpcja promieniowania została ilościowo opisana najpierw przez Bouguera (1728r.) i Lamberta (1760 r.) (I prawo absorpcji), a następnie przez Beera (1820 r.; II prawo absorpcji). Zależność ta, znana pod nazwą prawa Bouguera-Lamberta-Beera, przyjmuje postać:

T = T * p^£*^c*¹

^±    0    ^    , gdzie e - podstawa logarytmu naturalnego, s - molowy

współczynnik absorpcji, c - stężenie substancji absorbującej, / - grubość warstwy roztworu.

Podstawową wielkością stosowaną w analizach spektrofotometrycznych jest bezwymiarowa absorbancja:

ln / o

A = s* c*l, lub ^ = -—r

ln /

Innymi wielkościami wykorzystywanymi w spektrofotometrii są: