CCF20130303005

3. Pochodne tiazydowe

Tiazydy moczopędne mają budowę sulfonamidową oraz są słabymi inhibitorami anhydrazy węglanowej.

Tiazydy hamują wchłanianie zwrotne jonów chlorkowych, powodując zatrzymanie w kanaliku jonów sodowych i wody.

Tiazydy są powoli i niecałkowicie wchłaniane z przewodu pokarmowego, wiążą się w wysokim stopniu z białkami, wydalanie następuje przez nerki i drogi żółciowe.

Tiazydy mają zastosowanie w obrzękach pochodzenia sercowego, wątrobowego, nerkowego a u krów w obrzęku wymienia, w moczówce prostej nerkowej, w zapobieganiu tworzenia się kamieni szczawianowych.

np. hydrochlorotiazyd (hydrochlorothiazide), bendroflumetiazyd (intolex)

4. Diuretyki „pętlowe”

Głównym miejscem uchwytu działania tych leków jest pętla nefronu, są to najsilniej działające leki moczopędne, i najczęściej stosowane w praktyce weterynaryjnej.

Diuretyki pętlowe hamują resorbcję zwrotną jonu chlorkowego, we wstępującym odcinku pętli nefronu i wtórne wchłanianie jonu sodowego i potasowego. Mają zastosowanie w likwidowaniu wszystkich obrzęków na tle niezapalnym.

np. furosemid (furosemidum)

kwas etakrynowy (edrcin) bumetanid (burinex)

RECEPTA NA FUROSEMID

Furosemidum in tabl. a 0,04 D. t. D. No 20 S. wewn. 1 tabletka co drugi dzień dla psa