42
Kompensacja dewiacji statku nie przechylonego metodą Airy
W ćwiczeniu wykorzystano następujący układ sztab magnetycznych (rys.5.3): a, e, d, c. Na dewiaskopie znajdują się także
Um
Rys.5.3. Schemat ułożenia sztab magnetycznych
■ *
magnesy ze stali twardej - pionowy i poziome. W wyniku oddziaływania tych sztab uzyskuje się dewiację całkowitą określoną' zależ*
*
nością:
(5.6)
6 * A +{B1 + B2)»sin KK + C-cos KK + + D*sin(2 *KK)+ E*cos(2*KK)
przebieg Ćwiczenia
Cześć A
1. Zapoznać się z urządzeniami kompensacyjnymi kompasu głównego.
2. Wykonać kompensację dewiacji przechyłowej kompasu głównego za pomocą wagi magnetycznej.
2.1. Zmierzyć za pomocą wagi magnetycznej wartość składowej
pionowej magnetyzmu ziemskiego R w miejscu wolnym od
wpływu ciał ferromagnetycznych. W tym celu:
- ustawić wagę magnetyczną na wysokości co najmniej 1 m od powierzchni ziemi i wypoziomować ją za pomocą libeli,
- sprawdzić, czy oś igły magnetycznej leży w płaszczyźnie południka magnetycznego oraz czy jej północny koniec jest skierowany w kierunku Nm,
- doprowadzić igłę za pomocą ciężarka do położenia poziomego i odczytać na skali wartość n; obliczyć wartość n1 ze wzoru:
n1 = n* X1 (5.7)
A1 - przyjąć wartość podaną przez prowadzącego ćwiczenie.
♦
2.2. Skompensować dewiację przechyłową kompasu głównego. Kolejność czynności:
- ustawić kompas bez przechyłu na kursie kompasowym 090° lub 270° ,
- ustawić ciężarek wagi na wartość n1 ,
- w miejsce kompasu magnetycznego zamontować wagę magnetyczną tak, aby środek igły znajdował się w środku pod* stawy kompasu na wysokości jego róży; igła wagi powinna leżeć w płaszczyźnie południka magnetycznego,
- opuszczając lub podwyższając magnes pionowy kcnpasu głównego doprowadzić igłę wagi do położenia równowagi.
*
3. Wykonać kompensację dewiacji przechyłowej przez porównanie namiarów przed i pc przechyle. Kolejność czynności: