(1.78) oraz fVas z Apfi\ lub W= Z'(Ap/k)lln otrzymuje się
(3.1)
lub « %
Symbolami Z oraz Z' oznaczono przewodności przepływu kanału, tja oznacza lepkość tworzywa w strefie dozowania, rjD — lepkość tworzywa w dyszy, stałe k oraz m ® 1/n — parametry reologiczne modelu potęgowego, v — prędkość obrotową ślimaka, a, fi oraz y—stałe zależne od elementów geometrycznych ślimaka, wyznaczane według wzorów (1.64), (1.65) i (1.76).
Rozwiązując układ równań (1.78) oraz W—Z Ap/rj, otrzymuje się wzór na objętościowe natężenie przepływu w punkcie pracy wytłaczarki [3.7]
a v
1 +
m
(3.3)
oraz wzór na spadek ciśnienia w tym punkcie
(3.4)
0
Apa =-m
%
Z kolei rozwiązując układ równań (1.78) oraz W= Z'(Ap/k)l/", otrzymuje się równanie
avkr
Z'
= 0
(3.5)
Rozwiązań tego równania może być co najwyżej m. W przypadku, gdy m jest liczbą parzystą, może się zdarzyć, że równanie nie ma w ogóle pierwiastków, gdy zaś m jest nieparzyste, istnieje zawsze przynajmniej jeden pierwiastek. Sposoby wyznaczania pierwiastków zależą ściśle od m oraz od wartości stałych.
Spośród trzech grup ślimaków (rozdz. 1, p. 1.2.1) szczególne zainteresowanie budzą ślimaki specjalne. Efektywność procesu wytłaczania tymi ślimakami zależy w istotny sposób od odpowiedniej konstrukcji elementów intensywnego ścinania i mieszania. Ich zastosowanie powoduje powiększanie się mocy napędu ślimaka w stosunku do ślimaka klasycznego; nadwyżka mocy ulega głównie przemianie w strumień ciepła nagrzewający tworzywo przetwarzane. Ogólnie biorąc, grubość szczelin elementów intensywnego ścinania powinna na ogół wahać się w granicach 0,4*0,9 mm, natomiast szerokość wrębów mieszających 2,0 *4,5 mm. Oba rodzaje elementów, ale zwłaszcza elementy intensywnego mieszania, powodują zmniejszanie pulsacji ciśnienia i natężenia wypływu, jak również w znacznym stopniu fluktuacji temperatury — jA podaje J. Stasiek [3.181] — do amplitudy kilku kelwinów (rys. 3.4).
Strefa rowkowana cylindra (rozdz. 1, p. 1.2.4) stabilizuje, w określonym przedziale