ta dotyczy przede wszystkim zoli hydrofobowych. Koloidy ujemne przechodzą przez sączki prawie nie pozostawiając śladu.
- Określić znak obu koloidów. Z uwagi na małe stężenie roztworów koloidalnych ilość osadu określa się na podstawie intensywności zabarwienia sączka (osad Agi jest żółty).
- Trwałość powstałych zoli nie jest jednakowa. W pozostałych połowach obu roztworów zaobserwować pojawienie się zmętnienia.
- Podobne obserwacje przeprowadzić dla otrzymanych przesączy.
- Zestawić wyniki sączenia z obserwacjami roztworów i przesączy.
- Wyciągnąć wnioski odnoszące się do znaku elektrycznego obu roztworów i trwałości Bgwstałych zoli.
Bować micelę koloidu nr 1 i nr 2.