Ćwiczenie 8
Wbkozjmetr)izxt oznaczeni?punktu izoelektrycznego koloidu huj.lowego
Cdcm ćwiczenia jest określenie punktu izoclcktryczncgo żelatyny na podstawie oznaczenia lepkości kilku roztworów o jednakowym stężeniu żelatyny i różnych wartościach pH.
Znak i wielkość ładunku elektrycznego cząsteczek żelatyny ■/ roztworze wodnym zależą od stężenia jonów wodorowych. Przy określonej wartości pH roztworu występuje punkt izoelektryczny. w którym cząsteczki żelatyny są elektrycznie obojętne. Wielkość ładunku zgromadzonego na żelatynie ma wpływ na jej strukturę, a więc także na lepkość roztworu. Najmniejszą lepkość wykazuje roztwór, w którym żelatyna jest elektrycznie obojętna, a więc w punkcie izoclektrycznym.
Określone wartości pH otrzymuje się za pomocą tzw. roztworów buforowych, czyli roztworów zachowujących stałe pH mimo dodania do nich pewnej ilości jonów H* lub OH".
Aparatura i odczynniki
zlewki 0 pojemności 100 cm' |
1% roztwór żelatyny |
biurety 50 cm5 |
1 m CH3COOH |
cylindry miarowe 50 cm3 |
1 in CHr.COONa |
wiskozymetr Ostwalda |
woda destylowana |
iryskawka z wodą destylowaną | |
pH-metr lub papierki wskaźnikowe | |
areometr | |
sekundomierz |
Sposób wykonaniu oznaczeń
- W pięciu ponumerowanych zlewkach sporządzić roztwory buforowe przez zmieszanie I m CH3COOH i 1 m CHjCOONa w stosunku objętościowym podanym w tabl.5.5 .
Tablica 5.5
Bufor |
1 1 |
2 |
3 |
4 r 5 |
Ilość cmJ CHjCOOH |
60 |
60 |
34 |
8 2 |
Ilość cm' CHjCOONa |
2 |
8 |
30 |
60 1 60 |
— Określić i zapisać odczyn otrzymanych roztworów buforowych.
- Do kolejnych pięciu ponumerowanych zlewek odmierzyć po 25 cm 1% roztworu żelatyny. Do każdej z nich dodać 25 cm* roztworu buforowego o tym samym numerze.