V)J
©
Celem ćwiczenia jest oznaczenie zanieczyszczenia cukru elektrolitami (tzw. popiołem konduktometrycznym). Metoda ta opiera się na pomiarach konduk-tywności elektrolitycznej roztworu cukru o określonym stężeniu i w stałej temperaturze. Podstawą metody jest fakt, że kondukty wność elektrolityczna roztworów czystego cukru jest równa zeru; zatem o wartości mierzonej konduktancji elektrolitycznej będzie decydowało stężenie soli zawartych w badanym cukrze. Ponieważ mierzone wartości konduktancji elektrolitycznej (odpowiadające zawartości popiołu konduktometrycznego) są rzędu pS, konieczne jest uwzględnienie konduktancji elektrolitycznej wody stosowanej do przygotowywania roztworów.
Aparatura
ffl Konduktometr uniwersalny skalowany w pS lub pS * cmr !.
18 Woda dwukrotnie destylowana lub dejonizowana o konduktywności elektrolitycznej nie większej niż 2 pS ■ cm' *, co odpowiada zawartości 0,0012% popiołu. m Roztwór wzorcowy chlorku potasu, 0,01 mol ■ dm-3. Przygotowanie: 0,7455 g chlorku potasu (dwukrotnie przekrystalizowanego i wyprażonego w temp. 500 °C w ciągu 2 godzin) rozpuścić w kolbie miarowej o pojemności 1000 cm3.
61 Roztwór roboczy chlorku potasu, 0,0002 mol • dm~ 3. Przygotowanie: 20 cm3 roztworu wzorcowego o stężeniu 0,01 mol • dm- 3 przenieść do kolby miarowej o pojemności 1000 cm3 i uzupełnić wodą do kreski. Roztwór przygotować w dniu, w którym dokonywane są pomiary.
Przepłukać elektrody wodą używaną do przygotowania roztworów (zarówno chlorku potasu, jak i cukru), a następnie zmierzyć jej konduktancję elektrolityczną Gwoda zgodnie z instrukcją obsługi stosowanego konduktometru.
Zmierzyć konduktancję elektrolityczną GKC1 roztworu chlorku potasu o stężeniu 0,0002 mol ■ dnrr3, przepłukując uprzednio elektrody tym roztworem. Pomiary prowadzić w stałej temperaturze.
Przygotować 28% (mini) roztwór badanego cukru (rafinowanego lub cukru białego). W tym celu odważyć 32,300 ± 0,005 g cukru i przenieść ilościowo do kolby miarowej o pojemności 100 cm3. Dodać wodę i mieszać roztwór aż do rozpuszczenia cukru. Jeżeli próbka cukru nie rozpuszcza się, zawiesinę przesączyć do suchej zlewki pi/,cz bezpopioiowy sączek z bibuły.
Przemyć elektrody, wykorzystując część przesączonego roztworu cukru, a następnie zmierzyć jego konduktancję elektrolityczną G28o/o.
Oznaczenie zawartości popiołu w cukrze wykonać przynajmniej trzykrotnie. 9