Celem ćwiczenia jest zapoznanie z działaniem silnika skokowego oraz wyznaczenie jego charakterystyki rozruchowej.
Silnik skokowy jest elementem wykonawczym zamieniającym ciąg impulsów elektrycznych w ściśle odpowiadające im przemieszczenia kątowe lub liniowe. Masowe zastosowanie znalazły silniki skokowe w urządzeniach peryferyjnych maszyn cyfrowych (napędy dysków twardych i miękkich, plotery, drukarki), w obrabiarkach sterawanych numerycznie (posuwy stołów roboczych lub narzędzi), w urządzeniach poligraficznych i wojskowych. Olbrzymią zaletą napędów z silnikami skokowymi jest dokładność pozycjonowania w układach otwartych. W standardowym wykonaniu dokładność wykonania skoku wynosi 5%, co przy skokach rzędu 1,8° stanowi niewielki ułamek obrotu wału silnika. Dokładność taka nie jest osiągana w skomplikowanych technicznie i przez to kosztownych napędach prądu stałego ze sprzężeniem zwrotnym.
Zasada działania silnika skokowego jest następująca:
Sygnał elektryczny w postaci impulsu zostaje zamieniony w układ napięć podawanych do psam uzwojenia silnika i utrzymujących się do chwili podania następnego impulsu sterującego, który powoduje powstanie kolejnego układu napięć zasilających.
Kolejnym układom napięć odpowiadają strumienie magnetyczne o kierunku jednoznacznie określonym przez układ napięć. Zmieniając układy napięć powodujemy zmiany kierunku strumienia magnetycznego i obracanie się wirnika silnika o określony kąt zwany skokiem. Zasadę działania najlepiej ilustruje rys. 1.