1 przy r/.u-ia się bokiem do n'cR° piłkę, choć nadal jest lo mijczę-
także poruszając sic ■ chodząc, a nawet hieeaiac Wi,.i„ a. • •
lach do celu i imodleglosc przeinmii. i„,„ '■ , d/ieci w tym wieki
.....yu®, uiuc naoai jest 10 najczęściej wyłapywanie na całe ciało. Łatwiej mu jest chwytać piłki większe, o średnicy
około 20 cm niż małe piłeczki. Niektóre pięciolatki ucz/4się wykonywania rzutu na
,, 1 .? __i. • ' •' • • 1 - - -
kierunku rzutu. 1’ięciotttek łapie r/uam-iT 'll>tzn:| ,uk ustawiiSM1
csiapie izuconą do meaonilke. chor narlcl i,.„ odległość2 rozbiegu. Większość (\/wr\ iń i,T'N“£w uw'4 się ^tonywania rzutu na
uzyskanej w biegu i przed rmem S “ *** ^ wVk« energii
we. Pięciolatki potrafią dość dobrze sknniv|l|t ^ Wy.konui^n()we rutllV
kopnąć piłkę bezpośrednio z biegu. '' C 1<>d ’’ |0pnięciem piłki’a lakże
Wśród pięciolatków wyraźnie uwiHarynio ci. . • uzdolnieniami ruchowymi zróżnicowanie ,Vrl głownie z wrodzonymi
Można zaobserwować'dzieci znacznie w rozwoiu notorycznego.
i dzieci nienadążające za nimi Widać lo bvk, wo pr“dfwione schemat>' żvn'-, zróżnirm,,,, t, ' T w SruP'e czterolatków, ale od 5. roku
wvnik'tiace z nici rhto ^ C0l a/ Wyraźn'ciszc' Obserwuje się także zróżnicowanie • k ,4f i '1 YCeC11'14 S,ę PKewa»lw wielu umiejętnościach i spraw-noset na t ztewczętami. Są zdecydowanie lepsi w biegach, skokach i rzutach.
Dae" Lf?Unatomiast lePlei posługują się skakanką, przewyższają chłopców w ćwi-czeniach równoważnych i rytmicznych.
Pięciolatków, zwłaszcza chłopców, emocjonują nowe i trudne zadania. Zbyt łatwe zadania i ćwiczenia mogą być przez nich lekceważone.
Dziecko sześcioletnie
Sześciolatek to dziecko, u którego obserwuje się dalszy szybki postęp rozwoju motor} ki. W t\ m wieku widać ponowne nasilenie ruchliwości. Sześciolatek staje się silniejszy i spraw niejszy. Następuje równoważenie! procesów pobudzania i hamowania wewnętrznego, przez co ruchy dziecka są zręczniejsze i zwinniejsze. Cechuje je płynność, swoboda i dynamika, a jednocześnie są celowe, odpowiednio dobrane do wykonywanego zadania, a przez to ekonomiczniejsze. Sprzyja to wzrostowi wytrzymałości.
W działaniu sześciolatka widoczne jest zjawisko przewidywania ruchowego w postaci np. pochylenia tułowia w przód i wyciągnięcia rąk w celu chwytu piłki lub cofnięcia się, gdy dziecko widzi, że piłka przeleci za nie.
U sześciolatków występuje automatyzacja niektórych prostych ruchów: marszu, biegu, podskoków'. Sprzyja to ich płynności i swobodzie i pozwala dziecku łatwiej łączyć je z innymi ruchami, np. bieg z następującym w jego końcowej fazie rzutem. Nie występuje tu już charakterystyczne dla pięciolatka zatrzymanie się przed rzutem. Sześcioletnie dzieci potrafią płynnie wykonać kombinację ruchów, można od nich egzekwować ćwiczenia trudniejsze, wymagające większego wysiłku. Potrafią opa-