DSC01869

Według W.A. Assonowa

(7.40)

gdzie

Q — całkowite zużycie MW (całkowita wielkość ładunku MW), g,

Q, — masa MW w otworze strzałowym, g, przy czym

(7.41)

gdzie

-— — przekrój otworu strzałowego, cm²,

k — stosunek długości otworu zajętej przez ładunek MW do jego całkowitej długości, q — gęstość MW, g/cm*, l ■— długość otworu, cm,

Według UkrNIIOMSzS:

% — stosunek kwadratu średnicy naboju MW do kwadratu średnicy otworu strzałowego, charakteryzujący wpływ odstępu między ścianką otworu strzałowego i naboju.

gdzie

q — jednostkowe zużycie MW, feg/m;

S powierzchnia przekroju wyrobiska, m²;

d — średnica nabojów MW, cm;

y — wskaźnik zapełnienia otworu strzałowego (stosunek długości ładunku do długości otworu strzałowego); dla nabojów MW o średnicy 35? i 36 mm y = 0,6 do 0,7 dla nabojów o średnicy 45 mm y = 0,35 do 0,45 (większe wartości wskaźnika przyjmuje się dla bardziej zwięzłych skał);

ę — gęstość MW w nabojach, g/cm³;

k — wskaźnik wykorzystania głębokości otworu strzałowego (tabl. 7.13).

W wyrobiskach o powierzchni przekroju większej od 18 ra* przy powiększeniu głębokości otworów od 1,5 do 4,0 m optymalna liczba otworów strzałowych na 1 m⁸ powierzchni wyrobiska jest stała. W wyrobiskach o przekroju mniejszym od 18 m² przy takim samym powiększeniu głębokości otworów liczba otworów na