DSC01858 2

gdzie

q — jednostkowe zużycie MW, kg/m³, w — zabiór, m,

n — wskaźnik działania wybuchu.

7.4. Jednostkowe i całkowite zużycie MW

Jednostkowe (właściwe) zużycie jest to ilość MW zużyta na urabianie 1 m³ (1 t) skał za pomocą wybuchu MW. Jest to jeden z zasadniczych parametrów zapewniających projektowaną jakość odstrzału przy minimalnych nakładach pracy i minimalnym zużyciu MW. Jednostkowe zużycie MW zmienią się w granicach od 0,1 do 5 kg/m*.

Powiększenie jednostkowego zużycia MW do wartości optymalnych powoduje większe rozdrobienie urabianej skały oraz zwiększa wydajność maszyn ładujących. Przy wzroście jednostkowego zużycia MW powyżej wartości optymalnych następuje wzrost uziarnienia urabianych skał.

M.M. Protodiakonow podaje następujące wzory, zawierające zależności między jednostkowym zużyciem MW i wskaźnikiem zwięzłości skał:

— wzór przybliżony

(7.13)

— wzory dokładniejsze

S — powierzchnią przekroju wyrobiska, ma²,

/ — wskaźnik zwięzłości skały według M.M. Prótodiakono-

wa,

e — wskaźnik wielkości wydęcia równy przy czym

P — wielkość wydęcia danego MW, a 525 — wielkość wydęcia 93% dynamitu przyjętego przez autora jako ładunek wzorcowy MW.

N.M. Pokrowskij podaje następujący wzór do obliczenia jednostkowego zużycia MW

(7.16)

q = qjfVe_t ■ kg/m³

149