DSC02023

9

9

stronica 7

EN ISO 13937-2:2000

8 Przygotowanie próbek roboczych

8.1    Postanowienia ogólne

Z każdej próbki laboratoryjnej wyciąć dwa zestawy próbek roboczych, jeden zestaw w kierunku osnowy, a drugi w kierunku wątku.

W przypadku płaskich wyrobów innych niż tkaniny, stosować odpowiednie oznaczenie kierunków, np. wzdłużny i poprzeczny.

Każdy zestaw powinien składać się co najmniej z pięciu próbek roboczych, lub więcej, jeżeli tak uzgodniono. Zgodnie z rozdziałem 5 i załącznikiem B żadna próbka robocza nie powinna zawierać tych samych nitek układu wzdłużnego lub poprzecznego oraz próbki nie powinny być wycinane z miejsc położonych w odległości mniejszej niż 150"mm od krawędzi płaskiego wyrobu.

8.2    Wymiary

8.2.1 Próbki robocze o szerokości 50 mm

Próbka robocza (patrz rysunek 1) powinna być prostokątnym paskiem długości 200 mm ± 1 mm i szerokości 50 mm ± 1 mm; w pasku powinno być wykonane podłużne przecięcie o długości 100 mm ± 1 mm. rozpoczynające się od środkowego punktu krawędzi stanowiącej szerokość. W odległości (25 ± 1) mm od przeciwległej nie przeciętej krawędzi, zaznaczyć punkt wskazujący zakończenie rozdzierania podczas badania.

Wymiary w milimetrach

2

1    Zaznaczony koniec długości rozdzierania

2    Przecięcie

Rysunek 1 — Próbka robocza w kształcie spodni

8.2.2 Próbki robocze o szerokości 200 mm

Próbki robocze o szerokości 200 mm mogą być badane pod warunkiem uzgodnienia pomiędzy zainteresowanymi stronami. Jest to zalecane, gdy wąskie próbki robocze są nieodpowiednie do badania (patrz 9.4) oraz w przypadku wyrobów o specyficznej wytrzymałości na rozdzieranie. Metoda z zastosowaniem próbek roboczych o zwiększonej szerokości podana jest w załączniku D.

8.3 Wycinanie próbek roboczych

W przypadku tkanin każdą próbkę roboczą wyciąć tak, aby jej dłuższy bok był równoległy do kierunku osnowy lub wątku. Na próbkach o dłuższym boku równoległym do osnowy, kierunek rozdzierania oznaczyć .wzdłuż wątku*, a na próbkach o dłuższym boku równoległym do wątku, kierunek rozdzierania oznaczyć .wzdłuż osnowy” (patrz 3.3 i załącznik B).

9.

O

9.

Pi

9

2

ło

Pi

rc

P

1

9

V

i

F

u

c

J

o

d

C

n

z

k

J

J

ii

8