VHI I motyw) «m «iyv/ny w wydaniu Slrvi*im»iłi jest pr/c|Awtfm; o) d<mvlnlzrmi,
c) iMlur.ill/nui,
d) realizmu.
.IM. Zało/enU' o n-dukowalnoid norm moralnych do faktów płychoło^łc/nych, ton* logicznych I konwencji JohI podstawą:
c) realizmu,
d) żadnego z powyższych.
386. Podstawowymi typami etyki normatywnej »q etyka: o) cnoty,
b) prawa,
c) konsekwencji,
d) obowiązku.
387. Imperatyw kategoryczny I. Kanta jest przykładem etyki:
a) obowiązku,
b) cnoty,
c) idei
d) żadnej z powyższych.
388. Możliwymi wen\arru etyki konsekwencji są:
a) egoizm,
c) altruizm,
d) utylitaiyzm.
389. Cnotą w sensie moralnym nazywamy stalą skłonność i sprawność woli do:
a) cełow-oki działań,
b) przewidywania skutków powziętych działań,
c) spełniania aktów moralnie dobrych,
d) rozpoznawania norm.
390. Prawdziwość norm etycznych możemy rozpatrywać w kontekście:
a) kognitywizmu,
b) pnskryptywizmu,
c) nonJcognifywizmu,
d) scholastyki
391. Założenie, że normy mogą przyjmować wartośd logiczne prawdy łub łąka to podstawa:
a) peeksryptywTimu.
b) kognitywizmu.
e) daiiyptywizniu. d) nonkogrutywizinu
^Wem kognWywl/.mu byfc rt^n/powy^ych.
“ *wnkoftnUywl/.men\ pr/*dsUvrtona yrmD.tluiW»NMnvn
-Hun>«by»:
cjjalem.
Jlrt.wtoyWnn-
^runWem racjonalności twierdzenia jest: sensowność.
w sprawność logiczna,
. oiadróenie przesłanek.
0 poiSwość przełożenia na metajęzyk.
jgjonitnolć praktyczną definiował min.:
1,) Arystoteles, tjlKant,
^T.Kdbbes, j)R.Dworidn.
t Zmasowanie racjonalności praktycznej w teorii dwkurw patoaBeppaq». otok i)R.Ałexy, v)A.Aamio, r, Ov Perelman, flŁBytugin.
i Zdążenie, iż osoba X działa racjonalnie wtedy i tyfotfedy.płyaubmbąt jw# funkcję użyteczności, nazywa się: i) wora gier, bł teorią decyzji,
0 Kodą racjonalnego wyboru, d utyfiUiyzmem.
Ł wszyscy ludzie są osobami, h me wszyscy ludzie są osobami, d jest osobą,
* wtwus nie jest osobą.