Rola przedżołądków w procesach trawiennych u przeżuwaczy zaczyna się z chwih przechodzenia noworodka z pokarmu mlecznego na roślinny - wówczas następuje szy^ rozwój żwacza, czepca i ksiąg. Największy z ww. to żwacz, którego objętość u dorosłego bydła waha się od 100 do 3001, a u owcy i kozy od 12 do 231. Zajmuje on lewą poło*. I jamy brzusznej. Czepiec i księgi są znacznie mniejsze. U krowy pojemność ich odpo.1 wiednio wynosi: od 5 do 101 i od 7 do 181, a u owcy i kozy od 1,5 do 21 i od OJ do 0.91. W ścianie przedżołądków występują: błona surowicza, mięśnie gładkie o włókna/ podłużnych i okrężnych oraz błona śluzowa bezgruczołowa, pokryta zrogowacialym] nabłonkiem wielowarstwowym płaskim. Brodawki w żwaczu, listewki w czepcu i blaszki i w księgach zwiększają powierzchnię chłonną przedżołądków. Proces trawienia zachodjT tu dzięki enzymom wytwarzanym przez drobnoustroje żyjące w symbiozie z organizmem] przeżuwaczy. Duża ilość pokarmu gromadzona w przedżołądkach, dostateczna wilgot ność, odpowiednie pH i temperatura stwarzają dogodne warunki do rozwoju mikroom mzmów. Najważniejszą rolę spełniają bakterie (z rodzaju Baclerioides. C/or/Mffl Lactobacillus, Ruminobacier, Ruminococcus, Selenomonas, Streptococcus); I ml ircicj żwacza zawiera od I do 10 miliardów tych drobnoustrojów. W treści przedżołądkóJ występują również pierwotniaki (z rodzaju Dasytricha, Diplodinium, Eiuodinium, /jmJ cha. Metadinum) - jest ich ok. I min w I ml ww. treści. Ilość i rodzaj występując^! mikroorganizmów są zmienne i uzależnione od składu paszy oraz jej wartości odżywi czych, jak też od pH treści żwacza i jej nawodnienia.
Procesy biochemiczne zachodzące w żwaczu można podzielić na dwie zasaitnifj grupy: procesy rozpadu (głównie trawienia) i procesy syntezy. W procesach rozkładu a| plan pierwszy wysuwa się bakteryjne trawienie celulozy i hcmicclulo/y (przewód poialj mowy przeżuwaczy nie wytwarza enzymów trawiących te węglowodany). Powstałe znkłl cukry ulegają fermentacji, wskutek której powstają lotne kwasy tłuszczowe (LKn przede wszystkim: kwas octowy (30-70%), propionowy (10-30%) i masłowy (10-20%) I
W żwaczu rozkładane są także pektyny i częściowo lignina Obok rozkładu ww. sdl stancji trawiona jest skrobia i dwucukry. Powstające w tych procesach cukry proste dtl gają fermentacji i ostatecznym efektem rozkładu wszystkich węglowodanów jest powal wanie w żwaczu LKT i gazów (CO*, CH*. Hi, HjS). Powstające kwasy zobojętniane» przez węglany i fosforany, które ze śliną z większym lub mniejszym nasileniem naM wają do przedżołądków, gdzie powstają sok opisanych kwasów - ocun. propionial maślan sodu. Opisane kwasy i ich sole powstałe w przedżołądkach wchłaniają są dolni i wykorzystywane są jako materiał energetyczny oraz decydują o równowadze kwaso^B •zasadowej (RKZ) tego płynu ustrojowego.
a W procesie rozkładu białek zachodzą w przedżołądkach reakcje proteołKyczat dfl • ammacji i dckarboksylacji. W warunkach fizjologicznych aktywność protcolitycz**® żwaczu jest mniej więcej stała, ponieważ enzymy proteolityczne nie są sptcyfcdB związane z jakimś szczególnym rodzajem bakterii.