DSCF1913

Rys. 44. Organizacja „zarządzania w sytuacjach kryzysowych”

Źródło - Zeszyt Problemowy TWO 3/2004

W zachodnich, sprawdzonych systemach bezpieczeństwa w razie wysia pienia katastrofy struktury decyzyjne funkcjonują w niezmienionych składaci i na niezmienionych zasadach. Nie oznacza to, że nic się nie zmienia. Jeżelią takie potrzeby, istniejące struktury zasila się i wzmacnia ekspertami, specu listami, personelem i wyposażeniem. W szczególnych okolicznościach twór? się dodatkowe komórki (pomocy prawnej, informowania, szacowania szkód i strat), ale personel do tych komórek jest wcześniej przygotowany i nie są to komórki decyzyjne. Dopuszcza się również czasową zmianę podległości wy muszonej sytuacją. Zmiany w systemach bezpieczeństwa w sytuacji katastrof uważa się coś irracjonalnego, za źródło dodatkowych zakłóceń.

3. Priorytety reagowania

Generalnie przyjmuje się, że reagowanie, będąc działaniem wymuszony¹’ sytuacją, jest ostatecznością, gdy inne metody sprostania wyzwaniu okazują ** być nieskuteczne. Reagowanie jest wiązane z odpowiedzialnością polity**⁰-moralną i finansową, chociaż jest to działalność wysoce specjalistyczna. W n^|Ł których materiałach zachodnich podkreśla się również aspekt odpowiedział¹¹'’ ści cywilnej i karnej³⁸⁷. Wszelkie propozycje reorganizacji struktur władzy¹

"" V Wolanin, Zarys teorii bezpieczeństwa obywateli. Warszawa 2005. str. 55.

i

164