racji w trakcie reagowania, zmierzające do zdjęcia odpowiedzialności za rezultaty reagowania z organów konstytucyjnych, mogące zaszkodzić wiarygodności władzy i prowadzonym działaniom, uważa się za niedopuszczalne. „Nic nie usprawiedliwia zmiany kompetencji demokratycznie wybranych władz"’*".
Katastrofa nie jest ćwiczeniem, tu nie ma czasu ani miejsca na eksperymentowanie. Stawką jest życie i zdrowie ludzi bezpieczeństwo ich mienia. W reagowaniu dąży się do tego, aby uruchomienie tego procesu i realizacja przedsięwzięć były w dużym stopniu zautomatyzowane, polegające na nawykowym wykonywaniu wielu czynności. Prowadzi się monitoring, zapewnia się niezawodną łączność, prognozuje się rozwój sytuacji i odpowiednio do tego uruchamia się programy i algorytmy.
Strategia reagowania obejmuje ranking priorytetów pięciu stadiów reagowania:
1/
2/
3/
4/
5/
ostrzeganie;
zapewnienie bezpieczeństwa ludności; zabezpieczenie mienia; dostarczenie stosownej pomocy; odtworzenie podstawowych standardów życia389.
ODTWARZANIE PODST. STANDARDÓW ŻYC IA
DOSTARCZANIE STOSOWNEJ POMOCY
ZABEZPIECZENIE MIENIA
BEZPIECZEŃSTWO LUDNOŚCI
OSTRZEGANIE
m
\t
Rys. 45. Graficzne zobrazowanie kolejnych pięciu stadiów (obszarów) strategii reagowania
Źródło - EPM (FEMA)
Analiza istniejących rozwiązań w Polsce w zakresie zarządzania kryzysowego wskazuje na to, że reagowanie służb kryzysowych jest zbliżone do działań prowadzonych w innych krajach, przynajmniej w zakresie ostrzegania, prowadzenia działań ratowniczych, zapewnienia bezpieczeństwa ludności i mieniu. Całość reagowania musi być dopełniona dostarczeniem terminowej i adckwal -nej do sytuacji pomocy oraz odtworzeniem podstawowych standardów życia. Czas trwania i zakres rzeczowy każdego stadium zależy od wielu czynników.
H Tamie.
W Bmergency Program Manager (mat. FEMA), unit 5.
165