Hirtkn ra krajobrazu w programik> wsi opolskiej
Ocena - jesień 2008 r.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Pawłowiczki - studium pochodzi z roku 1999. Aktualizacja tego dokumentu miała miejsce w roku 2008.
MPZP - brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tej miejscowości.
Układ przestrzenny - jest to przykład ulicówki przechodzącej w owalnicę. Układ ten do chwili obecnej nie uległ zmianie. Kościół, wybudowany na uboczu wsi, w dalszym ciągu stanowi dominantę w krajobrazie tej miejscowości. W jego sąsiedztwie, na zakręcie głównej ulicy znajduje się teren boiska sportowego, które objęto opracowaniem.
Zabudowa - zabudowa zwarta z przewagą usytuowania budynku szczytem do drogi. W części wieś nadal jest zadbana.
Zieleń, woda - wewnątrz wsi brak jest nadal zieleni wysokiej.
Projekty - wykonano projekt zagospodarowania boiska wiejskiego. Samo boisko nie zostało jeszcze zagospodarowane, ale wybudowano zaplecze socjalne dla zawodników. Przy ścianie podłużnej tego budynku wykonano zadaszenie, dzięki czemu powstało miejsce spotkań mieszkańców wsi.
Opracowanie 2007 r.
Pierwsza wzmianka o wsi znalazła się w księdze uposażeń biskupów wrocławskich z roku 1305; mówi się tam o wsi Nemislovitz Buchwaltdorph. Nazwa wsi (pierwszy jej człon) wywodzi się prawdopodobnie od męskiego imienia Niemysł, zapewne jej właściciela. Drugi człon - od lasu bukowego, w którym zlokalizowana była miejscowość. Kolejne wzmianki o takiej wsi pochodzły z roku 1401; nazwa ta funkcjonowała aż do 1941 r. Po roku 1945 przyjmuje się nazwa Niemysło-wice.
Najcenniejszym jej zabytkiem jest kościół parafialny zbudowany w 1568 r. w stylu gotycko--renesansowym116.
W trakcie opracowania stwierdzono, że jest to wieś o funkcji typowo rolniczej (724 mieszkańców zajmuje 55 gospodarstw, w tym dwa duże gospodarstwa o powierzchni 50 ha), o układzie ulicówki z małym, całkowicie zabudowanym nawsiem w części środkowej (fragment owalnicy). Od zachodu wieś ograniczała obwodnica relacji Prudnik-Nysa. Istotną kwestią było wprowadzenie zakazu budowania nowych obiektów po drugiej stronie tej drogi.
Przeniesienie ruchu tranzytowego poza obszar ścisłej zabudowy dałoby możliwość zachowania wiejskiego charakteru tej miejscowości, a ukształtowany układ przestrzenny, poprzez wydzielające się wnętrza ruralistyczne, potęgowałby to wrażenie.
Zabudowa wsi była zwarta. W przeważającej części tworzyły ją duże zabudowania gospodarstw rolnych. W większości budynki ustawione były szczytem do ulicy, szczególnie budynki mieszkalne o dużych kubaturach. W centrum wsi usytuowany został kościół otoczony zabytkowym murem z czerwonej cegły. Po stronie wschodniej, za drogą krajową wybudowano kompleks sportowo-rekreacyjny z zapleczem socjalnym i świetlicą wiejską (za dawną szkołą wiejską).
Koncepcja zagospodarowania wybranego miejsca obejmowała przystanek autobusowy i płac zabaw we wsi znajdujący się przy świetlicy wiejskiej.
Opracowanie zostało przekazane 26.11.2007 r.
www-prudnik.pl/cms/php/strona.php