DSC06972

Ocena-jesień 2008 r.

Studium uwarunkowań I kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Polska Cer* kiew - studium obowiązuje od 1997 r. W chwili obecnej zostało zaktualizowane.

MPZP - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z roku 2003 - miejscowość gminna

0    bardzo wielu funkcjach.

Układ przestrzenny - układ przestrzenny miejscowości to wielodrożnica, której centrum zajmuje zamek (ruina) i duży zespól zieleni parkowej (zaniedbany i zniszczony). Układ ten w zasadniczym swoim kształcie nie uległ zmianie.

Wokół terenów zamkowych funkcjonuje centrum adminlstracyjno-handlowe. Jest to zbiór różnego rodzaju budynków, w tym baraków, które skutecznie niszczą otoczenie tego historycznego miejsca. W ostatnim czasie został uporządkowany teren przed Urzędem Gminy, co zmieniło charakter tego miejsca. W dalszym ciągu jednak postępuje degradacja przestrzeni wsi z powodu małej dbałości o obiekty historyczne, budowy nowych obiektów zupełnie nie-pasujących do tego otoczenia. Dodatkowo niszczy się tę przestrzeń, stosując przypadkową

1    mocno jaskrawą kolorystykę elewacji poszczególnych budynków.

Zabudowa - zabudowa wsi rozlokowana jest wokół zamku, ze szczególnym jej zagęszczeniem w centrum. Bardzo dużo obiektów przypadkowych. W większości jest to zabudowa zwarta, typu mieszkalnego, pomiędzy którą wprowadzono obiekty gospodarcze. Powoduje to duży bałagan przestrzenny.

Zieleń, woda - ważnym elementem zieleni jest pozostałość po zamkowym parku. Brak dbałości o ten bardzo ciekawy fragment miejscowości doprowadził do całkowitego jego zniszczenia. Projekty - do chwili obecnej nie zrealizowano koncepcji projektowej.

3.34. PRUSINOWICE, GMINA PAKOSŁAWICE (2003)

Opracowanie 2003 r.

Miejscowość przed rokiem 1300 nosiła nazwę Prussinnowitz, natomiast w latach 1300-1945 określano ją mianem Waltdorf. Wiadomo, że już pod koniec XIII w. istniał w niej kościół. We wsi do lat 80. XX w. znajdował się pałac z parkiem. Dawniej pracowały tu dwa młyny, z których jeden, niefunkcjonujący, zachował się do czasów obecnych'²⁴. Przez wieś przepływa rzeka, która narzuca charakter miejscowości.

W czasie opracowania większość budynków mieszkalnych, bo około 74%, pochodziła sprzed 1945 r., nie wszystkie z nich jednak były w dobrym stanie technicznym. Część zabudowy mieszkaniowej stawianej we wsi nie pasowała formą i ustawieniem do tradycyjnej zabudowy miejscowości. Zabudowa wsi miała w większości tradycyjny układ zagród ze szczytowo ustawionymi budynkami do drogi. W budynkach mieszkalnych dominowały dachy dwuspadowe kryte czeiwoną dachówką. W centrum wsi przeważał biały kolor elewacji budynków. Przy zabytkowym kościele znajdował się ciekawie zagospodarowany zielenią plac.

Brzegi cieku Cieinica w czasie opracowania były zadbane i w większej części wsi stanowiły jej ozdobę. Blisko centrum miejscowości do chwili obecnej zachował się park, który jest miejscem spotkań mieszkańców. Dwór uległ zniszczeniu w 1989 r., gdy po nieudanym remoncie zamieni się w ruinę. Największym mankamentem był brak zieleni wysokiej w większej części wsi oraz na cmentarzu zlokalizowanym przy wjeździe do wsi. Nowe nasadzenia składały się w większość z zieleni iglastej nasadzonej przypadkowo.

Projekty dotyczyły zagospodarowania parku na park wiejski oraz terenu przy remizie strażackiej na miejsce rekreacji.

Opracowanie zostało przekazane jesienią2003 r.

.opolszczy7na.net/html/pnisinowice_-_waltdorf.html