DSC07021

Ocena jesień 2008 r.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Popielów -obrazuje studium z 2005 r.

MPZP - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wsi Stare Slołkowice uchwalono w 2006 r.

Układ przestrzenny - wieś jest dużą miejscowością o układzie wielodrożnicy, w części przechodzi w owalnicę z dużym regularnym nawsiem bez zabudowy. Jest to w tej chwili plac wiejski z usytuowanym pośrodku rondem komunikacyjnym. W okolicach ronda skupiono szereg usług. Podstawowy układ przestrzenny wsi nie zmienił się.

Zabudowa - układ zabudowy zwarty o zróżnicowanym ustawieniu budynków względem drogi.

Szereg obiektów wymaga remontów, które należy prowadzić w taki sposób, aby nie zniszczyć detali architektonicznych, które zachowały się na niektórych budynkach. Niestety, jedyny zachowany spichlerz (przy centralnym placu) został rozebrany.

Zieleń, woda - za kościołem znajduje się staw (w sąsiedztwie plebanii) - nadal do zagospodarowania, dalej rozciągają się podmokle łąki.

Zieleń wysoką stanowi aleja ciągnąca się wzdłuż placu i głównej ulicy. Znaczne skupisko zieleni występuje w bezpośrednim otoczeniu stawu.

Projekt - na dzień dzisiejszy projektów tych nie zrealizowano.

3.42. WIERZCH, GMINA GŁOGÓWEK (2004)

Opracowanie 2004 r.

Pierwsze budynki pojawiły się we wsi Wierzch już w 1217 r. Wtedy to książę Kazimierz Opolczyk, władca ówczesnego Górnego Śląska, obdarował swego Kanclerza Sebastiana wioskami „Milowanow" (Mionów) i „Virk" (Wierzch)'³¹. Miejscowość zlokalizowana była wówczas wokół trójkątnego placu w centrum wsi (nawsia). Obecnie jest ono całkowicie zabudowane i nie widać już pierwotnego układu wsi placowej. We wsi nie zachowała się żadna dawna zabudowa drewniana.

Tutejsze budynki pochodzą głównie z przełomu XIX i XX w. i z czasów poprzedzających pierwszą wojnę światową. Są to budynki murowane, przeważnie piętrowe z użytkowym poddaszem. Najstarszym obiektem we wsi jest kościół pochodzący z końca XIX w.

Opracowanie zostało wykonane na podstawie analizy 141 budynków zlokalizowanych wzdłuż głównych ulic -114 z nich to budynki mieszkalne, a 27 to budynki gospodarcze. Budynki znajdowały się w zwartej zabudowie. Ustawione były najczęściej szczytowo w stosunku do drogi.

W gęstej zabudowie w centrum wsi budynki ustawiono bardzo blisko drogi, tak że brakowało miejsca na chodnik. Na niektórych działkach znajdowały się dwa budynki mieszkalne - budynek główny i znajdujący się po drugiej stronie podwórka tzw. wycug, dawniej budynek mieszkalny dla rodziców gospodarza. Murowane budynki mieszkalne były często remontowane i odnawiane, dlatego większość zachowała się w bardzo dobrym stanie, zwłaszcza budynki wzdłuż głównej ulicy. Po drugiej wojnie światowej dobudowano do starych obiektów liczne budynki gospodarcze, często zakłócające pierwotny układ. W latach 1945-1980 powstały tylko 3 nowe budynki mieszkalne, o formach sześcianów, niepasujące do zachowanego, starego charakteru wsi. W czasach współczesnych powstały jeszcze 3 nowe budynki mieszkalne o formach już nieco zbliżonych do lokalnych.

Jednym z elementów charakteryzujących zabudowę były dachy. Formą najczęściej spotykaną we wsi był dach dwuspadowy (64%) i naczółkowy (23%). Proporcje wielkości dachu do zrębu ściany wynoszą przeważnie od 1,5:1 do 2,5:1. Nachylenie połaci wynosiło zwykle 40°-50^<\

Najczęściej spotykanym we wsi pokryciem dachu była dachówka betonowa (43%), a kolorystyką dominującą - szarość (54%). Na drugim miejscu jest dachówka ceramiczna (42%) w odcieniach czerwieni (34%) i brązu (12%). W przyszłych planach rozwoju zaproponowano większe wykorzystanie właśnie tego rodzaju pokrycia dachowego. Wśród zabudowy uwagę przyciągały dwie wille znajdujące się w centrum wsi. Równie interesujący był budynek z salą balową, niegdyś

http://www.glogowek.pl/indcx.php?option=*eom_content&vicw