Ocena - Jesień 2008 r.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Nysa - obowiązuje studium z 2001 r.
MPZP - miejscowość obowiązuje plan z 27.02.2001 r.
Układ przestrzenny - ulicówka z dużą przestrzenią pomiędzy zabudową wewnątrz wsi. Bardzo dobrze zachowany kształt przestrzenny miejscowości. Nie stwierdzono negatywnych zmian.
Zabudowa - regularna, uporządkowana, z bogatym zdobnictwem; na wjeżdzie do miejscowości postawiono w ostatnim czasie dom, który nie nawiązuje swoim wyglądem do charakterystycznej zabudowy miejscowości. Część budynków ma nieprawidłowo przeprowadzone renowacje elewacji - zmiana proporcji okien, układu elewacji i likwidacja zdobnictwa.
Zieleń, woda - zieleń we wsi jest różnorodna. Dużo zieleni wysokiej wewnątrz wsi, iglaki wprowadzane na prywatne posesje.
Projekty - realizacja według własnego pomysłu.
Opracowanie 2006 r.
Wieś powstała pod koniec XIII w. Od początku XV w. była ona własnością miejską.
W okresie międzywojennym w pobliżu Żłobizny wydobywano glinę, do dziś pozostały wyrobiska zamieniane na zbiorniki wodne. W latach 1930-1945 miejscowość nosiła nazwę Schlusselndorf, krótko po II wojnie nadano jej nazwę Miedniewice, którąw 1947 r. zmieniono na Żłobizna. W1959 r. otworzono we wsi, w dawnych zabudowaniach folwarcznych. Szkolę Rolniczą 1. stopnia, która po różnych przemianach funkcjonuje do dziś. Od 2002 r. istniał tu Klub środowiskowego Hufca Pracy w Internacie Zespołu Szkół Rolniczych w Żłobiźnie. finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego'36.
Położenie wsi Żłobizna w bezpośrednim sąsiedztwie miasta Brzeg nie sprzyja zachowaniu jej tradycyjnego charakteru. Trzeba jednak przyznać, że jak na tak niesprzyjające okoliczności wieś bardzo dobrze utrzymała swój dawny klimat. Trudno przewidzieć, jak wpłynie na jej krajobraz nowy MPZP, w którym przewiduje się zabudowę mieszkaniową na ogromnych obszarach na zachód od miejscowości. Określono, że typowy budynek mieszkalny miał dach dwuspadowy (67%), często z lukamą. Usytuowany był przeważnie szczytowo do drogi (pizy nawsiu), z przedłużeniem od strony podwórza w postaci budynku gospodarczego z dachem również dwuspadowym. Występowały także budynki pomocnicze w postaci wiat o połaci dachu jednospadowej. We wsi dominowały kolory elewacji szary i biały (77%). Często też przed budynkiem mieszkalnym znajdowały się ozdobne przedogródki. Zdarzały się też drzewa owocowe lub warzywniki.
Tereny rekreacyjne stanowiło otoczenie zbiornika wodnego (na południe od miejscowości), gdzie pizewidziano miejsce do odpoczynku dla całej rodziny. W starej części wsi zachowano dawny układ zabudowy oraz sporo tradycyjnych nasadzeń, co zaliczono do niewątpliwych atutów miejscowości. Stwierdzono, że należy unikać w nowych nasadzeniach zieleni iglastej, przy projektowaniu miejsc wspólnych sugerowano zieleń liściastą typową dla tego regionu.
Wieś jest typową owalnicą. W czasie opracowania w jej nawsiu istniał plac zabaw, a koncepcja projektowa objęła zagospodarowanie całej jego przestrzeni, z uwzględnieniem miejsca do odpoczynku dla wszystkich mieszkańców wsi.
Opracowanie zostało przekazane w listopadzie 2006 r.
“ Materiały z Urzędu Gminy Skarbimierz w 2006 r.