nowym zabarwieniem, pod koniec wegetacji czerwono zabarwiona, liście sercowa-to-strzałkowate, dolne ogonkowe, a górne siedzące, kwiaty o pięciu, zwykle blado-różowych płatkach korony, zebrane są na zakończeniach rozgałęzień łodygi w luźne grona lub baldachy (rys. 10.2). Zakwita po 15—25 dniach od siewu, ale okres kwitnienia trwa długo, bo przez 44—59 dni. Na jednej roślinie zawiązuje od 500 do 2000 kwiatów, jednak tylko 4—10% zwykle wykształca nasiona. Obfitość kwitnienia i tworzenie się nasion zależą od poprawności agrotechniki i właściwości odmianowych, a przede wszystkim od pogody w danym roku. Pojedynczy kwiat gryki jest otwarty tylko przez jeden dzień. Kwiaty tej rośliny charakteryzują się dymorfizmem, polegającym na tym, że część z nich ma pręciki wyższe od słupka, część zaś słupek wyższy od pręcików (rys. 10.3). Taka budowa kwiatów (heterostylia) powoduje, że do zapylenia z pozytywnym skutkiem dochodzi tylko wtedy, gdy pyłek z kwiatów długopręcikowych trafi na znamiona kwiatków długosłupkowych i odwrotnie. Grykę zapylają owady, głównie pszczoły, i częściowo wiatr. Orzeszki dojrzewają nierównomiernie. Samopylne genotypy mogłyby zapewnić większe i pod-Iegąjące mniejszym wahaniom plony gryki. Zmierzające ku temu prace hodowlane dotychczas nie przyniosły jednak zadowalających rezultatów.