DSCF6184

wej części przedniego brzegu skrzydła tylnego, które % o te hamowidlo {nmciilm}. Hamowidlo to gmp_a ^| lub łusek znajdujących się na spodniej stronie pierwsze

'■'% i

■ _Ł nakładania się jednego skrzydła na drugie. Przedni |L- >hi|| |

drugiej pary zachodzi za ty lny brzeg skrzydła pierwszej

Błonkówki i pluskwiaki mająaparat spinający w po_s(a. ków, które wchodzą w zagięcie skrzydła, U błonkówek na ^ nim brzegu tylnego skrzydła znajduje się rząd haczyków |!Nf skierowanych do góry i w tył. Tylny brzeg przedniego wysokości haczyków, jest wygięty w dół i tworzy listewkow_aJjM w kształcie kieszonki. Haczyki wchodzą w kieszonkę i w ® 5 sób łączą skrzydła. Bardzo podobnie zbudowany jest aparat spy jący u mszyc {Aphidoib). z tym że haczyków jest mało i są ciasno ustawione. Z kolei u koliszków (Psylloih) występuje tyjl jeden haczyk, który wchodzi w zagięcie na tylnym brzegu | niego skrzydła,

U pluskwiaków różnoskrzydłych (Heimptera) na tylnym bijm gu skrzydła przedniego mieszczą się dwa wałeczki, ustawionej^ za drugim i pochylone do siebie, Na wałeczku przednim znajdują 1

uiiz Iwoną n/tm / wd/<c?Jt/«n rat A PmJtn N

Li J%IC»IV

inc^P¹    1 P^r/W^mmmm>/,‘

|pjp' _<cj0 do rowka pomiędzy watec/Umi i* ten fwob

uf    wj^ pl»y/flę.

_(jW3dom służą *>    <h« W 'kr/yileł p"fo/nnc /r

^d^ pto®W ^ tftojalN para skrzydeł, np. utlir/w*

$P" _mllChówek. Zjawisko (o napa się dipfm/icjf w ^ _{w CZ}3sic spoczynku mogą utrzymywać *kr/ydfi w # j^eniu- Ważki z podrzędu Mwptmt, muchówki / nim) flr^₀vvaiycf) {TipuliM motyle i md/my niicmil(o\viim.i-

lot owadów

>(6#fW^nie *9*1³ K w Jakim ^ j_tf jak w czasie lotu. Większość motyli dziennych i jętki Popiera) składają skrzydła nad częścią grzbietową ciała * gęściej owady składają skrzydła wzdłuż podłużnej mi ciała (Je pa? zwrócone są do tyłu i tylne skrzydła leżą pod przednimi, Skrzyp mogą W F^iofno t$d ciałem, np. u wojsiłek (.1 kęie , ||bo są złożone daszkowato, np. u złotookow (Oirysopo), Hlo* „jaste skrzydła u chrząszczy są dłuższe od pokryw i dlatego owad _sklada je podłużnie wachlarzowato i zgina w poprzek pośrodku lub _przy końcu. Skorki (Oermplmi) składają skrzydła wzdłuż linii promienistych i dwa razy w poprzek.

Lot owadów wywołany jest ruchem skrzydeł, które powodują powstawanie różnych ciśnień wokół ciała owada. Pr/ed i nad owalni wytwarza się wyższe ciśnienie, natomiast pod i z tyłu ciała niższe. Różnica ciśnień powoduje wznoszenie się owada i ruch do przodu. W czasie lotu skrzydła zakreślają tor przypominający kształtem wydtomt ósemkę. Owady uderzają skrzydłami z różną często tliwością i poruszają się z różną prędkością. Na przykład bielinek uderza 2 razy na sekundę, pszczoła - 440, a komar $00400 razy na sekundę. Trzmiele przemieszczają się z prędkością 10 km godz., pisaki - $4 km/godz., a duże ważki ok. 140 km/godz. Największe dystanse jakie owady mogą pokonać to odległości do 4000 km.

U owadów spotyka się następujące typy lotu: spadochronowy, szybowcowy, plywny i stojący. Lot spadochronowy to powolno spadanie z lekko rozchylonymi skrzydłami. W ten sposób latają jętki (Epńiwroplwł) w czasie rójki. Owady wylatują na t-2 metry w górę i spadają. Rolę spowalniacza prędkości spełniają skrzydła i długie wyrostki odwłokowe, tzw. cmi Lot szybowcowy jest charakterystyczny dla większości dużych owadów. W czasie lotu