A
METODA OPRACOWANIA PLANU ROZWOJU.
Mając na uwadze cel, jaki został postawiony, tj. poprawę standardu i jakości życia na wsi z jednoczesnym zachowaniem jej tożsamości, tak pod względem materialnym, jak i duchowym, starano się nakreślić kierunek rozwoju miejscowości. Wraz z mieszkańcami wsi ustalano priorytety, a wszystko podporządkowywano myśli przewodniej charakteryzującej i opisującej wieś. Miało to na celu rozwijanie nowych dziedzin gospodarowania zaakceptowanych przez społeczność lokalną, zgodnych z jej dziedzictwem kulturowym jako wyznacznikiem tożsamości miejsca, tożsamości grupy społecznej, która z tym miejscem się identyfikuje.
W katalogu informacje podawano w formie graficznej - w postaci zdjęć, szkiców, schema-t tów, wykresów, które zostały opatrzone krótkimi opisami wyjaśniającymi treść rysunków i zdjęć. [ W każdym rozdziale katalogu przeplatają się dwa elementy składowe - graficzne i opisowe. Jest I on uzupełnieniem analiz wykonywanych na planszach.
Poniżej przykładowy układ rozdziałów w katalogu:
Na wstępie opisywano położenie miejscowości w regionie i uwarunkowania wynikające I z jej usytuowania (zarówno w sieci osadniczej, jak i w środowisku naturalnym). W tej części opra-I cowania przedstawiano historię miejscowości, dołączano opisy podane przez mieszkańców lub I osoby, które znają miejscowość, dołączano w miarę możliwości stare zdjęcia, szkice, mapy albo I różne opracowania (z podaniem źródła). Zamieszczano również opis tradycji, zwyczajów, strojów,
I obrzędów, imprez cyklicznych organizowanych przez mieszkańców wsi. Na końcu umieszczano I ważne osobowości we wsi (ludzie ciekawi, dziwni, niezwykli).
Wiek budynków. Przyjęto następujące zakresy czasowe: do roku 1945, lata 1945-1980,
I po 1980 r., analogicznie do analizy na planszach. Opisywano najstarszą część wsi i przewidywane I kierunki rozbudowy.
Jeśli istniała możliwość określenia precyzyjnej daty powstania obiektu, należało ją podać.
I Dołączano ilustrację zdjęciową. Podawano obliczenia procentowe odnoszące się do każdego prze-I działu czasowego z podziałem na budynki mieszkalne i budynki gospodarcze (osobno i razem).
I Dołączano wykresy. Na końcu każdego podrozdziału podawano krótkie podsumowanie.
Ustawienie kalenicy na budynkach w stosunku do drogi. Określano, czy budynki stojące I przy drodze są do niej ustawione szczytowo czy kalenicowa Dołączano opisy i zdjęcia pierzei I ulic. Podawano procentowe zestawienie, dołączano obliczenia dotyczące ustawienia budynków I do drogi i wykresy.
Charakterystyczne rodzaje zagród - szkice 1:500 z opisem układu budynków w zagrodzie i zaznaczoną drogą dojazdową. Lokalizacja we wsi, opis poszczególnych obiektów ze zdjęciami całych zagród. Określano, w miarę możliwości, które z nich nadal są zagrodami o funkcji rolniczej.
Budynki. Uwzględniano wszystkie budynki we wsi: mieszkalne, gospodarcze, usługowe itp. (Obliczano procentowe zestawienie do każdego tematu, do budynków mieszkalnych i gospodarczych - osobno i razem). Opisy budynków powstawały na podstawie map dotyczących ich funkcji, stanu technicznego (dobry, średni, zły - na podstawie oceny wizualnej określającej
Zob. załączniki 2 i 3.