U. Krzepnięcie o dl PM-U 95
Należy pamiętać, że z uwagi na konieczność skompensowania tylko skurczu w stanie ciekłym, zasięg działania nadlewu lub zasilającego wlewu doprowadzającego jest w tej metodzie nieograniczony. Szyję nadlewu lub zasilający wlew doprowadzający należy dołączyć do tego segmentu odlewu, który ma moduł uznany za moduł znaczący w odlewie.
1.3-3.7. Projektowanie zasilania odlewów żeliwnych ze zredukowanym ciśnieniem
Określenie odpowiedniego stopnia zredukowania ciśnienia obywa się przez ustalenie chwili, w której następuje zablokowanie możliwości wypływania powiększającego swą objętość metalu z odlewu do nadlewu. Można to uzyskać dwoma sposobami [11]:
1) przez ustalenie czasu krzepnięcia (modułu) szyi lub samego nadlewu tak, aby zakrzepł on w odpowiedniej chwili,
2) przez ograniczenie objętości nadlewu tak, aby w żądanej chwili wypełnił się on całkowicie powracającym metalem (jak na rys. 1.73).
Drugi sposób jest uważany za pewniejszy i prostszy, natomiast pierwszy umożliwia bardziej elastyczny dobór wymiarów nadlewu (jest bardziej ekonomiczny), gdyż moduł nadlewu i jego objętość są wyznaczane niezależnie (z warunku zapotrzebowania na metal zasilający).
Ustalenie właściwej chwili rozpoczęcia narastania ciśnienia w formie zależy od tak wielu czynników związanych z ciekłym metalem, konstrukcją odlewu i formą, że wyznaczenie go na drodze teoretycznej jest niemożliwe. Jedynym sposobem jest doświadczalne ustalenie właściwych parametrów doboru nadlewu w warunkach danej odlewni.
W przypadku zastosowania pierwszego sposobu, potrzebnym parametrem, podobnie jak dla zasilania z pełnym wykorzystaniem ciśnienia grafityzacji, jest zależność modułu nadlewu i jego szyi M, od znaczącego modułu odlewu M„ który w tej metodzie zasilania jest modułem maksymalnym występującym w odlewie. Zależność taką, słuszną dla danego gatunku wytapianego żeliwa i rodzaju stosowanych form, najlepiej przygotować w postaci wykresu, jaki pokazano na rys. 1.75. Jak widać, moduły nadlewu są niższe od modułu odlewu.
Projektowanie zasilania odlewni na podstawrie odpowiednio dobranego modułu nadlewu i szyi ma również zaletę polegającą na tym, że umożliwia sprawdzenie możliwości dołączenia nadlewu do segmentu o module niższym od znaczącego (maksymalnego). Postępowanie takie jest możliwe, o ile jest spełniony tzw. warunek przejścia między każdą parą segmentów na drodze zasilania Ogólna definicja warunku przejścia jest następująca: stosunek modułu segmentu położonego bliżej projektowanego nadlewu do modułu segmentu z nim połączonego położonego dalej od nadlewu musi być nie mniejszy, niż właściwy dla danego odlewu stosunek modułu szyi (lub nadlewu) M, do modułu znaczącego M,.