66
mltlad til
(B.I
Dowolny układ fUski «(<
57
Bya. da ul. 182.
¥
175. Drabina AB o ciężarze P opiera sio o gładką ścianę i o poetom*
coropowatą podłogę. Siło tarcia w punkcie B ni© pradnoM gdzie
^ oznacza współczynnik tarcia statycznego, JT — normalną reakcję podłogi Pod jakim kątom a naloty przystawić drabinę do ściany, aby mógł po niej wejśó do samej góry człowiek watący pl
P+9?
179. Drabina AB oparta o chropowatą ścianę i chropowatą podłogę tworzy z poziomem kąt 60*. Na drabinie umieszczony jest ciężar P. Bo*
mijając ciężar drabiny wyznaczyć wykreślnle największą odległość BP, przy której równowaga będzie jeszcze utrzymana. Kąt tarci1* dla ściany i podłogi wynosi 15*.
Odp. BP-^-dB.
. 180.'Ciężki jednorodny pręt IB opiera się na dwóch podporach C i<D, których odległość GD—a, zaś ŚO»ł. Współczynnik tarcia pręta o podpory wynosi pu Kąt nachylenia pręta do poziomu wynosi o. Jakiemu warunkowi musi czynić zadość długość pręta 81, aby pręt znajdował się w równowadze f Grubość pręta można pominąć.
Odp. W>3ł+s+ — tg o, I> a+ft. Pierwszy warunek zawiera w sobie dragi dla a>f, gdzie ę>=arctg /x jest kątem tarcia. Jeżeli a<ą», wystarczy uczynić zadość drugiemu warunkowi. Dla I<a+ł równowaga jest niemożliwa przy położeniu podpory O podanym na rysunku.
181. Jednorodna belka AB opiera się w punkcie A na chropowatej poziomej podłodze, koniec zaś B jest podtrzymywany przez sznur. Współczynnik tarcia belki o podłogę wynosi fi, a kąt a utworzony przez belkę i podłogę wynosi 46*. Przy jakim kącie nachylenia sznura do poziomu belka zacznie się poruszać 1
óap. *.-»+ ~
182. Jednorodny pręt może poruszać się dotykając końcami A i B wewnętrznej powierzchni chropowatego pierścienia o promieniu a. Odległość pręta od środka pierścienia w płaszczyźnie pionowej wynosi 00 - b. Współczynnik tarcia między prętem a pierścieniem wynosi /u Wyznaczyć w położeniu równowagi kąt ę utworzony przez prostą 00 z pionową średnicą pierścienia.
183. Dla wyznaczenia współczynnika tarcia utyto przyrządu złożonego x łożyska AAt nałożonego na czop B obracający się dokoła poziomej osi. Obie panewki łożyska dociskane tą do czopa za pomocą pałąksC I dwóch dźwigni J> i Du których krótsze ramiona o długości o- =30 mm naciskają na dolną panewkę At. Dźwignie te obciążone są ciężarami P. Ciężar całego przyrządu, tj. łożyska, pałąka, dźwigni i ciężarów, wynosi Q—40kO, jego środek oięlkoioi leży poniżej osi czopa O A —120 mm; ciężar dźwigni p—7 kG przyłożony jest w punkcie P w odległości 5-=510 mm od osi dźwigni B. Ciężary -P po 8kG każdy działają w punktach Znajdujących się w odległości e=900 mm od osi B. Dolna panewka waży y—6 kO. Przy obrocie czopa oś przyrządu odchyla się od pionu o kąt a=>5*. Wyznaczyć współczynnik tarcia n między czopem a łożyskiem, jeżeli średnica czopa d<=100 mm.
Odp. p— 0,0057. Współczynnik tarcia wyznacz* się z równania