Rys. 61. Karter silnika rządowego
1—pokrywa przednia. 2—pokrywa górna, 3—pokrywa tylna. 4 — kartar właściwy (skrzynia
korbowa)
Rys. 62. Kartar silnika gwiazdowego 1 —szpilki mocowania pokrywy reduktora, 2 — przednia część kariera głównego, 3— tylna część kartem głównego, 4 — komora mieszankowa, S —pokrywa komory mieszankowej, 6— przednia część komory napędów, 7— tylna osłona komory napędów
Kartery silników lotniczych są kute ze stopów aluminium lub odlewane ze stopów magnezu.
Kartery ze stopów magnezowych muszą być szczególnie dokładnie zabezpieczone przed korozją, ze względu na małą odporność na korozję tego materiału. Przeważnie zabezpiecza się je przez anodowanie oraz przez pokrywanie specjalnymi lakierami. W celu umożliwienia przejęcia przez karier, wykonany z materiałów lekkich, dużych obciążeń skupionych, w ścianki kariera są wprasowane odpowiednie tuleje z materiałów o dużej wytrzymałości na dociski lub ścieranie. Tulejki te są zabezpieczone kołkami przed obracaniem się lub wysuwaniem. Mechaniczna obróbka karterów jest trudna i wymaga zarówno precyzyjnych obrabiarek, jak i specjalnego oprzyrządowania. Trudności technologiczne obróbki kariera ilustruje rysunek 63. Odkute oddzielnie części karieru, po wstępnej obróbce mechanicznej i dokładnym wykończeniu powierzchni łączonych, są zmontowane i dalej obrabiane wspólnie, w celu zapewnienia odpowiednich dokładności obróbki. Dokładność ta jest wymagana zarówno ze względu na wytrzymałość, jak i ze względu na konieczność zachowania odpowiednich luzów zapewniających prawidłową współpracę części.
Strona 72
Rys. 63, Główna część karieru silnika gwiazdowego
a—główna część karieru po zmontowaniu,
b—połówka głównej części karieru
Zmiany temperatury otoczenia powodują dość znaczne różnice temperatur w różnych miejscach kartera. Powoduje to powstawanie naprężeń termicznych połączonych ze zmianą wymiarów części. Wszystkie więc luzy muszą być utrzymane w takich granicach, aby nie powodowały zakłóceń w pracy ani silnika zimnego, ani gorącego. Jednocześnie musi być zachowana szczelność wszystkich połączeń i przejść przez ścianki kartem. Wewnętrzne powierzchnie karteru muszą być tak ukształtowane, aby rozpryskiwany wewnątrz olej ściekał w jedno miejsce na dnie kartem lub do specjalnego odstojnika, umieszczonego pod karterem. W górnej części kartem umieszczony jest odpowietrznik (rys. W), który zapobiega podwyższaniu się ciśnienia.
Powodem tego nadciśnienia może być przedostawanie się do kartem spalin przez pierścienie tłokowe oraz parowanie lżejszych frakcji oleju, który w silniku osiąga temperaturę powyżej 50°C. Odpowietrznik musi być tak wykonany, aby wychodzące pizez niego powietrze nie porywało ze sobą cząstek rozpylanego oleju.