\ Interakcje Niesteroidowych Leków Przeciwzapalnych
Nie należy kojarzyć dwóch lub więcej NLPZ; nie obserwuje się oczekiwanego wzrostu efektu
terapeutycznego a zwiększa się ryzyko działań niepożądanych. I Należy unikać równoczesnego stosowania NLPZ z lekami o wspólnym profilu działań niepożądanych (uszkadzających śluzówkę przewodu pokarmowego) jak glikokortykosteroidy,
doustne antykoagulanty, bifosfoniany i leki mukolityczne. Największą liczbę powikłań po stosowaniu NLPZ obserwuje się u pacjentów powyżej 65-roku życia, chorujących na cukrzycę lub chorobę niedokrwienną oraz u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie. NLPZ w znacznym stopniu wiążą się z białkami osocza (90-99,7%), mogą wypierać z tych połączeń inne jednocześnie podawane leki. W wyniku tego dochodzi do zwiększenia stężenia frakcji wolnej:
- doustnych leków przeciwzakrzepowych z następowymi krwotokami,
- soli litu zwiększającej nefrotoksyczność
- fenytoiny z zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca,
- metotreksatu z zaobserwowaną mielotoksycznością (leuko- i trombopenią),
- glikozydów nasercowych z zagrażającymi życiu zaburzeniami rytmu serca,
1 doustnych leków przeciwcukrzycowych z ryzykiem hipoglikemii i niedokrwienia mięśnia sercowego.
Rezultatem powyższych interakcji jest nasilenie działania wymienionych grup leków oraz zwiększenie ryzyka objawów niepożądanych i toksyczności terapii.
• NLPZ zmniejszają skuteczność działania równocześnie podanych:
- leków hipotensyjnych: diuretyków, leków (3-adrenolitycznych, inhibitorów konwertazy angiotensyny
(zahamowanie syntezy PG rozszerzających naczynia przy udziale COX0,
- leków moczopędnych szczególnie diuretyków pędowych.
Podsumowanie:
Szeroka dostępność NLPZ w sprzedaży odręcznej w aptece i niestety również w sklepach spożywczych, w supermarketach i na stacjach benzynowych, a także liczne reklamy (słynna Pani Goździkowa) usypiają czujność potencjalnych pacjentów i zmniejszają ostrożność w stosowaniu leków tej grupy.
Długotrwałe stosowanie i częste nadużywanie leków NLPZ może być przyczyną wielu powikłań i schorzeń na skutek zmniejszonej ilości cytoprotekcyjnie działających prostaglandyn.
Szczególnie niebezpieczne są śmiertelne powikłania ze strony przewodu pokarmowego
(krwotoki, perforacje owrzodzeń a także marskość wątroby). Sięgając po leki tej grupy należy mieć na uwadze wszystkie przedstawione powyżej informacje.
Choroba zwyrodnieniowa stawów ChZS
Zaburzenie równowagi pomiędzy procesem degradacji (poprzez metaloproteinazy) i syntezy chrząstki stawowej. Charakter schorzenia wymaga terapii kompleksowej.
Czynniki ryzyka Genetyczne
Nadwaga, wady postawy Osłabienie mięśni, mała aktywność fizyczna Uszkodzenie wiązadeł i torebek stawowych Sporty wyczynowe i nadmierna praca fizyczna
X Terapia
Zmniejszenie dolegliwości bólowych, usprawnienie funkcji stawu i ograniczenie inwalidztwa.
Y Leczenie niefarmakologiczne
profilaktyka - wczesne korygowanie i leczenie wad postawy, prawidłowe odżywianie, unikanie nadwagi, leczenie zakażeń stawów
sprzęt korekcyjny - obuwie korekcyjne, wkładki korekcyjne, stabilizatory stawu kolanowego
laski, kule łokciowe, noszenie zakupów w ręce po stronie najbardziej zmienionego chorobowo kolana kinezyterapia (gr. kinesis —» ruch - leczenie ruchem) maksymalne usunięcie niesprawności fizycznej.