DSCN6302

62 PODSTAWY

RODZAJE ZABIEGÓW

Wśród zabiegów Reiki nauczanych w trakcie seminariów są następujące ich

•    pełny zabieg na leżąco,

•    skrócony zabieg na Leżąco,

•    skrócony zabieg na siedząco,

•    wyrównywanie cza kr,

•    zabieg na sobie,

•    zabieg doraźny.

Podstawowym jest zabieg na leżąco, przy czym zależnie od potrzeb I możliwości wykonuje się go w pełnym lub ograniczonym (skróconym) zakresie. Pozycjąleżą-ca sprzyja zrelaksowaniu biorącego zabieg, co pośrednio ma wpływ na przyjędc i rozprowadzenie Energii. Umożliwia mu też zamknięcie oczu, dzięki czemu odprężenie jest jeszcze głębsze. Taka pozycja ciała jest też korzystna dla przckaztjM ccgo Energię ze względu na wygodę przykładan ia i u trzymywania cllon i. Szczególnie- ; gdy Jedna pozycja absorbuje długi okres. Zamknięcie oczu pobicrającegttfclajc możliwość zastosowania (przez prowadzącego zabieg) znaków 2*, zachowując ich tajemnicę oraz większą siłę znaków czynionych w sposób fizyczny (tj. dłonią).

Oba powyższe zabiegi polegają na przykładaniu dłoni do ciała osoby, któraj jest im poddawana. W trakcie zabiegu następuje przepływ Energii. Wybór po* szczególnych miejsc odbywa się dwojako: rutynowo (standardowo) miejsce:] w miejsce na całym ciele (zabieg pełny) albo w miejscach poirzcbującydfl (zabieg skrócony). Pierwszy ze sposobów stosują osoby mające małe doświadosnle w odbieraniu bodźców wskazujących na miejsce przyłożenia dłoni i na moment ich przesunięcia. Metoda ta jest również stosowana w sytuacji, gdy wykonywań jest seria zabiegów, a podczas zabiegu pierwszego należy sprawdzić potencjalną! miejsca poboru Energii. Co prawda Reiki i tak dotrze lam, gdzie powinna, ale w ten sposób odbędzie się to szybciej.

W trakcie kolejnych zabiegów, a także po zdobyciu większego doświadczenia jj można wykonać zabieg według drugiego sposobu. Wykonuje się wówczas albo 1)11(0 pozycje absorbujące dużo czasu lub, co jest bardzo korzystne, wykonuje się zabiera pełny, ograniczając każdą z pozycji do minimum, a poświęcając maksimum dąsu i pozycjom bardziej koniecznym. Mówiąc o zabiegu skróconym mam na myśli zabieg 1 nie krótki w sensie czasowym, lecz jedynie w związku z wyborem pozycji dlonj^H

Zabieg skrócony można wykonać także na siedząco. Związane to jest albo z po trzebą chwili, albo z brakiem możliwości położenia pobierającego Energię^ZablegI ten jest krótszy niż opisane powyżej. W lej sytuacji należy ograniczyć się do cnergenj tyzowania tylko najważniejszych fragmentów ciała. Przykłada się więc dłonie na I czakry (wspomagają zarządzanie energetyką organizmu), sklepienie czaszki (wpływa na mózg i Jego funkcje oraz układ neurologiczny), ramiona (uwolnienie stresów z mięśni, które Je najbardziej gromadzą) lid. W zabiegu tym chodzi głównie o wyciszenie organizmu, a ten już wówczas da sobie radę z pozostałymi problemami.*

Uzupełniającym zabiegłem, chociaż bardzo ważnym Jest wyrównywanie czakr. Niektórzy Mistrzowie uważają czakry za tabu, bojąc się poruszać ten lemat. Dzięki temu ów pożyteczny zabieg jest nieznany ich uczniom. Wyrównywanie polega na dostrojeniu do siebie wszystkich głównych czakr. Każda z nich może się zablokować, więc po odblokowaniu następuje jej zrównoważenie, co wpływa pozytywnie na pracę czakr pozostałych. Są one w pełnej współzależności od siebie, w tej więc sytuacji przywraca się im poprawną pracę.

Znane mi są dwie metody na równoważenie czakr. W obu metodach stan początkowy w ułożeniu dłoni jest jednakowy. Dłonie przykłada się na czakrę pierwszą i szóstą. Obserwujemy wrażenia w obu dłoniach. Podobnie, jak w normalnym zabiegu. W pierwszej metodzie przesuwamy diod, w której wrażenie przepływu energii było słabsze (u każdego będą inne kryteria) na kolejną czakrę, w kierunku drugiej dłoni (w której wrażenie było silniejsze). Ten kierunek pozostaje do końca zabiegu, tzn. że ciągle la sama dłoń jest nieruchoma, a druga przechodzi przez kolejne czakry. Pozostając na każdej z nich do momentu, gdy obie dłonie dadzą wrażenie równomiernego przepływu energii.

Drugi ze sposobów polega na tym, że obie dłonie są ruchome. Oznacza to, że w pierwszym kroku leżały one na czakrach l.i 6.,w następnym na czakrach 2.15., a na koniec 3.14. Dłonie zbliżają się ku sobie. Sposób ich przesuwania i odczuwania przepływu energii jest analogicznyjak poprzednio. W obu metodach można wykorzystać znaki 2‘, na każdej czakrzc osobno.

Jest to, wbrew wcześniejszej zapowiedzi, jedyne miejsce, w którym opisuję układ dłoni. Czynię tojednak tylko dlatego, że w trakcie niektórych seminariów lemat ten w ogóle się nic pojawia. Zwracam jednak uwagę, że bez inicjacji ten zabieg jest bezwartościowy. Podobnie, jak wszystkie inne.

Zabieg równoważenia czakr można wykonywaćjako zabieg samodzielny, szczególnie gdy organizm jest mocno zablokowany i wymaga intensywnego bodźca. Może leż wspomagać zabieg właściwy (pełny lub skrócony), poprzedzając go. Niektórzy praktykują jeszcze inny układ: pierwszy zabieg z cyklu zabiegów to równoważenie czakr, pozostałe są zabiegami właściwymi. Wybór pozostawiam każdemu do własnej oceny. Zabieg z czakrami jest o tyle istotny, że wspomaga Reiki ułatwiając jej przepływ.

Niewiele różniący się od wszystkich powyżej opisanych Jest zabieg na sobie. W praktyce jest on wypadkową potrzeb i możliwości oraz czasu. Może być więc pełny lub skrócony. Może być z równoważeniem czakr. W zależności od dostępu do niektórych części ciała (np. plecy) możemy zakres pozycji ograniczyć do tych, które są łatwiejsze. Może się odbywać na siedząco, leżąco, stojąco - zależy od inwencji. Brak ograniczenia co do długości lakicgo zabiegu. Praktyczne jest przyzwyczajenie się, żeby mając ręce zawsze pod ręką (to jest wspaniale w Reiki, że nie trzeba nosić ze sobą żadnych dodatkowych atrybutów do zabiegu) stosować zabieg w każdym możliwym momencie. Co stoi na przeszkodzie, by oglądać telewizję i robić sobie zabieg? Albo stojąc na przystanku, rękę w kieszeni przykładać np. przy śledzionie? Albo rozmawiając z kimś, zamiast zaplatać ręce na