9990200024

9990200024



2. Podstawy teoretyczne 17

Równania filtru Kalmana w fazie predykcji są następujące

(2.21)


żk = Alk-1 + Buk-1 Ą- = aĄ-i^t + Q

oraz P*T to estymowanie stanu procesu i macierzy kowariancji a priori, Xk oraz Pk to szacowne wartości stanu kowariancji a posteriori z poprzedniego kroku, natomiast Q jest to macierz wariancji procesu.

W drugiej fazie wyznaczane jest wzmocnienie Kalmana

Kk = PkHr(HPkHT + R)~\    (2.22)

gdzie R jest to wariancja pomiaru.

Następnie dokonywana jest korekcja estymowanego stanu oraz korekta macierzy kowariancji

(2.23)


xh =xk +Kk(zk - Hxk) P„ = (I- KKH)Pk

gdzie Zk to pomiar, natomiast I to macierz jednostkowa.

2.9 Wyznaczanie prędkości oraz przemieszczenia na podstawie przyspieszeń

Określenie położenia oraz orientacji robota względem globalnego układu odniesienia realizowane jest jako złożenie translacji oraz rotacji:

T = Trans{x, y, z) ■ Rot(9z, 9y, 6X)    (2.24)

Ponieważ czujniki rejestrujące przyspieszenie i prędkość kątową robota nie są zorientowane tak samo jak układ globalny, koniecznie jest stosowne przeliczenie tych wartości. Sposób przeliczenia prędkości kątowych przedstawiono w rozdziale 2.7.

Akcelerometry umieszczone w osiach OX, OY, OZ zmieniają orientację wraz z robotem. Aby móc wykorzystać je do pomiaru przyspieszeń w układzie globalnym, konieczna jest wpierw eliminacja przyspieszenia ziemskiego, następnie przeliczenie przyspieszeń z układu lokalnego na układ globalny.

Sposób eliminacji przyspieszenia ziemskiego oraz przyspieszenia odśrodkowego, przedstawiono w pracy [12] i wygląda on następująco:

ax = Ax + VyuizVzuy + g sin 9y

ay = Ay — Vxu>z — Vzu>x — g cos 9y sin 9X.    (2.25)

az = Az + VxujyVyujx — g cos 9y cos 9X

Jak widać, przyspieszenie odśrodkowe zależy od prędkości przemieszczania się robota. Ponieważ badany w pracy robot kroczący porusza się z niewielką prędkością, postanowiono zrezygnować z korekcji przyspieszenia wynikającej z przyspieszenia odśrodkowego. Ostatecznie stosuje się jedynie eliminację przyspieszenia ziemskiego:

ax = Ax + g sin 9y

ay = Ay — g cos 9y sin 9X.    (2.26)

az = Az — g cos 9y cos 9X



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
327 2 327 8.1. Podstawy teoretyczne potęcie równania wariacyjnego można uogólnić na uV.łady równań
Slajd7 (15) LIDER - PODSTAWY TEORETYCZNE F.Hunter (1953) - „rządzi biznes” - władze lokalne są pod p
DSCN6302 62 PODSTAWYRODZAJE ZABIEGÓW Wśród zabiegów Reiki nauczanych w trakcie seminariów są następu
321 2 Równania różniczkowe 8.1. Podstawy teoretyczne 8.1.1, Zagadnienia początkowe dla równań
2. Podstawy teoretyczne 162.8 Filtracja Kalmana Jedną z najczęściej stosowanych metod filtracji w sy
Projekt NUMPRESS, Zad. 2: Program NUMPRESS-Explicit: podstawy teoretyczne Równanie (28) określa stan
Projekt NUMPRESS, Zad. 2: Program NUMPRESS-Explicit: podstawy teoretyczne z jawnym całkowaniem równa
Zadanie 1Zadanie 1 Rachunek predykatów I rzędu stanowi podstawę teoretyczną dla a)
metodykaK8 17.2.2 Podstawy teoretyczne Testu Matryc Kavcim. Podstawy teoretyczne Testu Matryc Raven
Zdjęcie0858 Redoksymetria Podstawy teoretyczne miareczkowania redoks metody oksvdvmctrvone - oznacza

więcej podobnych podstron