Projekt NUMPRESS, Zad. 2: Program NUMPRESS-Explicit: podstawy teoretyczne
z jawnym całkowaniem równań ruchu względem czasu została zrealizowana przy współudziale autora [21, 22, 26]. Element BST jest prostym i efektywnym obliczeniowo elementem skończonym, a jednocześnie dającym dokładne wyniki w w skomplikowanych problemach nieliniowych takich jak zagadnienia tłoczenia blach.
Element BST jest oparty na założeniu kinematycznym Kirchhoffa dla powłok, zgodnie z którym prędkość odkształcenia w dowolnym punkcie powłoki e = {śxx , śyy , 2exy}T można wyrazić poprzez parametry definiujące prędkość odkształcenia powierzchni środkowej, które jest rozłożone na stan odkształcenia membranowego em = {ś™x, ś™y, 2e“y}T oraz stan odkształcenia zgięciowego k = {kxx, kyy , 2kxy}T:
e = em + z k, (79)
gdzie 2 jest odległością rozpatrywanego punktu powłoki od jej powierzchni środkowej mierzoną wzdłuż osi 2 lokalnego układu kartezjańskiego x = {xyz}, zdefiniowanego na powierzchni środkowej w ten sposób, że osie x i y są styczne do powierzchni środkowej powłoki.
Sformułowanie elementu BST wprowadza dyskretyzację powierzchni środkowej powłoki trój węzłowymi elementami trójkątnymi ze standardowymi liniowymi funkcjami kształtu N(x):
gdzie x^e* jest wektorem współrzędnych węzłowych elementu, jest obszarem elementu. Pole prędkości v(x) wewnątrz elementu może być wyrażone w podobny sposób poprzez prędkości węzłowe v^:
Prędkości odkształcenia membranowego można wyrazić w zależności od prędkości węzłowych w następujący sposób:
Liniowa interpolacja pola prędkości (81) daje stałą prędkość odkształcenia membranowego w elemencie. Macierz-operator Bm jest tożsama z macierzą dla elementu o stałym odkształceniu CST (ang. Constant Strain Triangle) [17]. Element powłokowy jest elementem mieszanym z niezależnym polem prędkości odkształcenia zgięciowego. Sformułowanie dla części zgię-ciowej wykorzystuje w sposób typowy dla metody objętości skończonych (ang. Finite Volume Method) [24] twierdzenie o dywergencji, z którego uzyskuje się następującą zależność dla prędkości odkształcenia zgięciowego
r |
kd/ |
= f QVw |
z dr, | |
AW |
J rw | |||
n |
0' |
fe i | ||
Q = |
0 |
ny |
<1 II | |
ny |
nx |
dy ) |
vz jest prędkością ugięcia powłoki (normalną do powierzchni środkowej), T'*) jest brzegiem elementu, nx i ny są składowymi jednostkowego wektora normalnego do brzegu elementu wzdłuż osi lokalnych x i y, odpowiednio, por. rys. 4. Zastosowana interpolacja pola prędkości odkształcenia zgięciowego k jest nieciągła na brzegach i stała wewnątrz elementu. Uwzględniając to założenie w równaniu (83) otrzymuje się
(85)
17