DSC
52

—    określamy rodzaj rozwiązania, do którego powinno się

dojść,

-    przewidujemy sposób ogłoszenia wyników pracy.

Umożliwia to realizowanie programu metodami poszukującymi, problemowymi i doświadczalnymi i jest to szczególnie przydatne, jeśli chodzi o przedmioty ścisłe, takie jak chemia, fizyką czy biologia. Coraz częściej bywa jednak stosowane także w nauczaniu przedmiotów humanistycznych, jak np. historia czy języki obce, w celu zwiększania samodzielności i autonomii ucznia oraz przygotowywania go do samodzielności i samokształcenia.

3. Program zadaniowy - paradygmat praktyczny

W tym paradygmacie program ujmuje proces uczenia się jako opanowanie konkretnej umiejętności lub wykonanie określonego zadania. Wyznacza on zatem postępowanie pedagogiczne, które doprowadzi ucznia do zrozumienia treści nauczania i wyrobienia umiejętności lub nawyków potrzebnych w określonej sytuacji do wykonania określonego zadania. Procedura pracy, jaką wyznacza omawiany paradygmat, nakazuje:

-    określić punkt wyjściowy,

-    zaplanować interakcje w klasie,

-zorganizować sytuację dydaktyczną tak, aby umożliwić dochodzenie do wiedzy,

-    określić produkt w postaci zrozumienia określonych treści, podjęcia określonych decyzji lub zrealizowania określonej akcji.

Ten właśnie paradygmat jest najczęściej stosowany w toku kształcenia młodzieży w szkołach zawodowych, a także