DSC12

o«^-anią

.Dehu. :cle ni_e ia. Wy. natycz.

wspól-

stniali-

tawćza

1 pro-tech.

' pracy

xiowej

>ozycji

unkcji

mogą

je się ebat, teraz emu jest owa ieży mie toż-

yk-

ści samodzielnego myślenia uczniów oraz pozyskiwaniu, selekcjonowaniu i przetwarzaniu potrzebnych informacji;

•    ustanowienie rzeczywistej autonomii programowej szkół przez:

-    pozostawienie nauczycielom decyzji o wyborze programu z katalogu programów nauczania dopuszczonych do użytku szkolnego przez MEN,

-    wspieranie nauczycieli i szkół opracowujących programy we-wnątrzszkolne,

•    racjonalne dostosowywanie realizowanych w szkole programów do potrzeb i możliwości konkretnych uczniów i nauczycieli oraz do warunków, w jakich odbywa się nauka w danej placówce.

W nowym systemie powstawanie różnych szkolnych i ogólnopolskich programów nauczania umożliwione będzie przez ustalone przez Ministra Edukacji Narodowej Podstawy programowe. Dokument ten ma wskazać, co musi być wspólne dla wszystkich polskich uczniów po wprowadzeniu do systemu szkolnego pluralizmu oferty programowej.

Drugim dokumentem, określającym pośrednio zakres nowych propozycji programowych dla szkół, będą ustalone przez Ministra Edukacji Narodowej państwowe „standardy wymagań egzaminacyjnych"; ich opracowanie podejmie Centralna Komisja Egzaminacyjna.

Systemowa reforma programowa oznacza odstąpienie od bezpośredniego sterowania programową działalnością szkoły przez Ministra Edukacji Narodowej i przejście na system sterowania pośredniego.

Podstawy programowe

Zasadniczym aktem prawnym regulującym działania edukacyjne mają być podstawy programowe, zatwierdzone do użytku szkolnego przez Ministra Edukacji Narodowej. Przygotowywane są: Podstawy programowe kształcenia ogólnego (zob. zał. nr 4 i 5) oraz szereg Podstaw programowych kształcenia w zawodzie lub profilu kształcenia zawodowego. \JPodstawy programowe określają, jakim celom ma służyć i jakie zaaania realizować kształcenie szkolne, wskazując w ten sposób, że całość nauczania ma sprzyjać rozwojowi ucznia, a nie ograniczać się do tzw. realizacji materiału. Zawierają także kanon podstawowych treści nauczania; precyzują, jakie sprawności i umiejętności powinien opanować uczeń w toku kształcenia; wskazują, jakim postawom powinno sprzyjać nauczanie i wychowanie szkolne. Zestaw opanowanej wiedzy, nabytych umiejętności oraz ukształtowanych postaw można nazwać kompetencjami, w które dany cykl kształcenia powinien wyposażyć absolwenta.

Podstawy programowe mają stanowić punkt wyjścia do opracowania programów nauczania poszczególnych przedmiotów lub bloków przedmiotowych i programów edukacyjnych (te ostatnie będą opisywały sposób realizacji zadań, których nie można przypisać wyłącznie danemu przedmiotowi czy nawet blokowi przedmiotów), a także

programów wychowawczych.