DSC52

wszystkim trzęihca rr.&jL mszaki.

Od boni świe2K»'> # nych z borami nagier--, bagiennej (Vaccmiurr >

Z kolei różnice na udziale w u' pospolitej (Sorbit.s «®a£ kosmatki owłosionej (Łj,

- ,!    anych zbiorowisk roślinnych Polski 109

czarna | kruszyna pospolita oraz niektóre

wjwattę /ó^jfr/wjsfco różni udział gatunków wspól-- ••V' br//>zy omszonej (Betula pubescens), borówki *„/.y bagna zwyczajnego (Ledum palustre).

■^v    w stosunku do boru bagiennego polegają.

• ' loydi z borami świeżymi, np. jarzębiny Hodmaezka leśnego (Trientalis europaea) czy

_p ,____

Przydatność dla 2f.-;r_ri4^/ «_/ ,

_ - „    «eśnrj tego boru jest niezbyt duża. Drzewostan

rekreacyjnego wl '    klasę bonitacji. Z punktu widzenia

“    > ***£ 'nadaje s*e w zasadzie do wykorzystania, głównie ze względu na pockruWdu.    ⁷    3    ’⁶

tcontyriGnlsiHf    ^

j jr c^pięrr*,« - y^ccmio uliginosi-Pinetum Kleist 1929

Ledum k - — ^aww9^m*gal.    ające dla zespołu (I)Ass.)

Aulacomniumpalustre - próchniczek bagienny ' ~ ^r'^r - ^{v <J}- ^ąseasaa    Erkrphorum vaginatum - wełnianka pochwo

wa

Os.ycoccus palu uris - żurawina błotna i inne przechodzące z klasy Oxycocco--Sphagaelea

Kontynentalny bór bagienny zajmuje niewielkie powierzchnie obniżeń terenowych w całym ksagsa. Bory nagienne mają charakter kontynentalno--borealny. dlatego roczna przy puszczać, opierając się na niepełnych jak dotąd danych, że zespół występu e częściej w północno-wschodnich regionach kraju. Bory bagienne są lasami ruzcmyrni. nie występują w górach, sporadycznie występują na pogórzu.

Zbiorowiska Yaccimo mhrin&ia-Puitium zajmują siedliska na pograniczu torfowisk wysokich ś borów sosiowycii na glebach mineralnych, najczęściej w nieckowatych. bezodpływowych obniżeniach terenu. Występowanie boru bagiennego jest uwarunkowane Miubymi stosunkami terenowymi i hydrologicznymi. Pojawienie się rcioccmszy może mieć podłoże antropogeniczne i być zainicjowane osuszeniem torfowisk radź też zabagnieniem lasu. Decydującym czynnikiem siedliskowym boru bagiennego jest wysoki, w ciągu roku, poziom stagnującej wody gruntowej., nie opadający w porze letniej poniżej kilkudziesięciu centymetrów. Krótki okres przesuszenia wystarcza do wyeliminowania roślinności torfowiska, wysepce: podczas gdy stałe nasiąkanie wodą uniemożliwiłoby rozwój basów - c:«nycn.